De 26-jarige fado zangeres Sara Correia wordt in Portugal gezien als de nieuwe fado sensatie. Ze begon op 9-jarige leeftijd te zingen in fadohuis Bacalhau de Molho in Lissabon. In 2007 won ze op 13-jarige leeftijd de Grande Noite de Fado, een belangrijk Portugees fadoconcours. Dat betekende haar doorbraak; ze kreeg daardoor optredens in Portugal en voor Portugese gemeenschappen in Frankrijk, de VS en Canada.

Haar titelloze debuut werd geproduceerd door gitarist Diogo Clemente die mede een aantal fado’s van haar debuut componeerde zoals Sou A Casa, O Meu Bom Ra, Agora o Tempo, Hoje en Corrido dos Botões. Zij steekt met dit album de traditionele fado in een nieuw jasje en laat horen dat ook jonge fadista’s de traditionele fado erg goed kunnen zingen. Voor een nog jonge fado zangeres heeft ze al een krachtige doorleefde fado stem en weet daar veel gevoel in te leggen.

Zo laat ze meteen al horen in de openingstrack Fado Português, geschreven door Alain Oulman die ook veel voor Amália schreef. Voordat Mariza’s begeleiders Angelo Freire (Portugese gitaar) en Diogo Clemente (Spaanse gitaar) beginnen te spelen, klinkt alleen de diepe stem van Sara Correia. Haar fados zijn zowel triest als vrolijk. In de mooie traditionele fado Sou A Casa laat ze heel goed de diepte van haar stem horen.

Behalve Diogo Clemente moet ook zeker Angelo Freire genoemd worden die schitterend de Portugese gitaar speelt. Zowel Freire als Clemente hebben fado ster Mariza begeleid en voorzien nu ook Sara Correia van hun sprankelende spel. Van fado legendes Beatriz da Conceicão en Fernando Maria heeft ze de fado’s Veio A Saudade en Se O Mundo Dá Tantas Voltas opgenomen en geeft daar knap haar eigen draai aan.

Heel mooi is Agora O Tempo, een trieste fado. Hier zorgt Mariza’s percussionist Vicky Marques voor een traag maar pakkend ritme waarna in de marcha Zé Maria, het tempo wordt opgevoerd. Correia mengt net als wijlen Amália Rodrigues fado met marcha’s, de vrolijke en feestelijke volksmuziek uit de straten van Lissabon. Een marcha in de fado is een mix tussen de populaire traditionele muziek van Lissabon en traditionele fado. De marcha’s op dit album zijn Lisboa e o Tejo en Zé Maria dat ook een liefdeslied is.

Live laat Correia het publiek met dit lied meezingen, zo heb ik kunnen ervaren tijdens haar optredens afgelopen zomer in het kuuroord Sáo Pedro do Sul in noord Portugal en februari dit jaar in Lantaren Venster in Rotterdam, haar eerste optreden in Nederland. Daar zong ze weer nieuwe fado’s die wellicht op een volgend album zullen verschijnen. Want we zullen van deze nog jonge fado zangeres zeker nog meer gaan horen!