×

Recensie

Pop

05 juli 2019

Santana

Africa Speaks

Geschreven door: Rik van Boeckel

Uitgebracht door: Concord Records

Africa Speaks Carlos Santana Santana Pop 5 Santana – Africa Speaks Written in Music https://writteninmusic.com

Africa Speaks is Santana’s 25e album dat in 10 dagen werd opgenomen in de Shangri La studios van Rick Rubin in Malibu. Rubin produceerde dit album dat werd opgenomen met een achtkoppige band waaronder Cindy Blackman Santana, de vrouw van Carlos Santana, op drums. Tijdens de opname sessies namen ze 49 songs op waarvan er 11 op dit album terecht zijn gekomen. Africa Speaks is geen karakteristiek Santana album, de inmiddels 71-jarige meestergitarist heeft zich zoals de titel al aangeeft gericht op de muziek van Afrika. En dat doet hij door tot haar eigen verrassing de Spaans/Afrikaanse (flamenco) zangeres Concha Buika uit te nodigen op dit album te zingen.

De oorspronkelijk uit het Afrikaanse land Equatorial Guinee afkomstige Buika zingt afwisselend in een Afrikaanse taal, het Spaans en Engels. De combinatie van Carlos Santana’s karakteristieke gitaarspel en Buika’s rauwe en enigszins hese stemgeluid is zeer apart. De percussie op conga’s, bongo’s en timbales (Karl Perazzo) geeft de Afrikaanse ritmiek weer. Muzikaal gezien zou je dit de ene keer Afro latin rock kunnen noemen, de andere keer door Buika’s zang Afroflamenco en ‘n enkele keer Afrofunk.

De titelsong en openingstrack begint met een spetterend conga intro en Carlos Santana die vertelt dat de wieg van de beschaving in Afrika ligt. Daarna weerklinkt Buika’s flamenco stem alsof ze het verhaal verder vertelt. In feite gaat het om een gedicht dat Carlos Santana haalde van Cannonball Adderley’s album Accent on Africa. Buika brengt met haar Afrikaanse achtergrond het echte Afrikaanse element in. Dat doet ze ook meteen in de tweede track Batonga waarin de rollende conga en drumroffels in combinatie met Santana’s snerpende gitaarsound er een soort Afro Psychedelische latin rock van maken. Toch lijkt dit in het geheel niet op de Afropop zoals we die kennen van Youssou N’Dour en Salif Keita. Dit is van een andere orde! Wel kun je er elementen van Santana’s eigen Soul Sacrifice en Supernatural in herkennen. In feite viert Carlos Santana met dit album ook het 50-jarig jubileum van het legendarische Woodstock Festival en dat Supernatural 20 jaar geleden uitkwam. Soms kun je als luisteraar denken: dit is iets te veel van het goede, maar Santana’s nog altijd fantastische gitaarspel en Buika’s pakkende zang houden je wel bij de les.

Na dit zeer enerverende begin nemen Carlos en Concha wat gas terug in Oye Este Mi Canto dat zij deels in het Spaans en een Afrikaanse taal zingt. Dit is een song met een geweldige dynamiek. In het daarop volgende Yo Me Lo Merezco klinkt Buika als een rockzangeres. In al deze songs is naast Santana en Buika ook een belangrijke rol weggelegd voor Cindy Blackman, bassist Benny Rietveld, toetsenist David K.Mathews en ritme gitarist Tommy Anthony. En uiteraard Karl Perazzo’s percussie. Yo Me Lo Merezco eindigt met een erg sterk instrumentaal gedeelte waarna het rustige begin van het mede door Laura Mvula gezongen Blue Skies weerklinkt, een soulfulle jazzballad, prachtig gezongen door Buika die alle tracks van dit album mede schreef. En Blue Skies samen met Laura Mvula. Buika, woonachtig in Miami, zingt onder andere: ‘I’m a Miamafrican sending all my love to the blue skies’. En ‘And then I remember the smile of my mama when she thinks in the eyes of my grandma’.

In het afrofunky Paraisos Quemados zingt Buika soms met de expressieve felheid die flamenco kan hebben. Dit is dus wat je Afrolatinflamenco kunt noemen. ‘Esperanza del futuro (hoop van de toekomst)’ zingt ze en dat geeft de achterliggende gedachte van dit album weer, want Carlos Santana wil met Africa Speaks mensen hoop, moed en plezier geven in een tijd dat de wereld in een staat van angst en disharmonie verkeert. Breaking Down The Door is de meest hitgevoelige song van dit superenergieke album. Dit is een bewerking van Manu Chao’s Abatina dat hij schreef voor Calypso Rose. Na het van Rachid Taha & Steve Hillagel bekende Los Invisibles en het mede door de Senegalese zanger Ismaël Lô geschreven Luna Hechicera volgen tot slot de meest Afrikaanse tracks van dit pittige album: Bembele en Candombe Cumbele. Bembele begint met Carlos Santana en Concha Buika samen waarna zo’n geweldig groovend ritme wordt ingezet dat je niet stil kunt blijven zitten. Deze song roept ook associaties op met Santana’s album Caravanserai (1972).

Candombe Cumbele verwijst naar de Afro-Uruguayaanse percussieve muziekstijl candombe die wordt gespeeld door de zwarte bevolking van Montevideo. Buika zingt over de magie van de candombe en verwijst hier in feite naar hoe de Afrikaanse ritmes van invloed zijn geweest en nog zijn op de muziek van vooral het Latijns-Amerikaanse continent. En dat geldt zeker ook voor Carlos Santana wiens muziek sterk is beïnvloed door de Afro-Cubaanse ritmes. In die zin is Africa Speaks een zeer krachtige symbiose van Carlos Santana’s latin rock en Afrikaanse ritmiek waar Concha Buika haar rauwe soulfulle flamenco stemgeluid aan toevoegt.



  1. Africa Speaks
  2. Batonga
  3. Oye Este Mi Canto
  4. Yo Me Lo Merezco
  5. Blue Skies
  6. Paraísos Quemados
  7. Breaking Down The Door
  8. Los Invisibles
  9. Luna Hechicera
  10. Bembele
  11. Candombe Cumbele