De uit Rio de Janeiro afkomstige Sabrina Malheiros heeft met haar nieuwe albumNew Morning het zomeralbum van 2008 gemaakt. Zonnige songs die rijk gearrangeerd klinken alsof de glorietijden van de Braziliaanse muziek nooit verdwenen zijn.

Sabrina Malheiros is de dochter van Alex Malheiros, bassist van de legendarische Braziliaanse jazzrockformatie Azymuth, die eerst als begeleidingsband van Marcos Valle en laat jaren ’60 op eigen kracht furore maakte. De muziek kreeg ze met de paplepel ingegoten. Zo’n drie jaar terug verraste ze met haar debuutalbum Equilibria, een cool album vol Braziliaanse song met een cooltempo electro flavour. De sound van het album was te vergelijken met die van Bebel Gilberto, maar Sabrina bleek in het songschrijven al een geheel eigen signatuur te hebben.

Hoe de groei in haar kwaliteiten in drie jaar is toegenomen wordt al snel duidelijk met beluisteren van haar nieuwe album New Morning. De electronica is volledig verdwenen en de weg terug naar warme instrumenten is gevonden. Ze nam de songs op met de beste muzikanten uit Rio. Het levert een album op wat ons doet denken aan de tijdloze Braziliaanse albums uit de jaren ’50 en ’60. Een sound ook die we momenteel weer zo hartstochtelijk omarmen. Met in vele songs de arrangeerhanden van legende Arthur Verocai in strijkers en blazers klinken die songs dan nog beter en mooier. De geweldige albumopener Brisa Mar is daar het sprekende voorbeeld van. Maar ook songs als het jazzrockende Sintonia en het wel heel erg mooie Essa Cancao geven de stijgende lijn optimaal aan. Met de eerste, zeer aanstekelijke, single Connexao zal de aandacht voor het album flink aangewakkerd kunnen gaan worden.

Volgens een 60er jaren voorbeeld kan een cover niet ontbreken natuurlijk. In een rijk arrangement van Arthur Verocai klinkt Carole King’s It’s Too Late als een uitstekende keus. Het moet wel raar lopen als New Morning van Sabrina Malheiros geen groot succes wordt.