×

Recensie

Electronic

21 maart 2021

RVDS

Moods and Dances 2021

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Bureau B

Moods and Dances 2021 Richard Von Der Schulenburg RVDS Electronic 3.5 RVDS – Moods and Dances 2021 Written in Music https://writteninmusic.com

De adelaar staat voor schoonheid, macht en vooral onafhankelijkheid. Als gevangen prooi zijn ze in drievoud op het wapen van de uit Brandenburg afkomstige adellijke Schulenburg familie terug te vinden. Een vooraanstaand groepje eigenzinnige bloedverwanten die zich in bestuurlijke functies inmengen en succesvol in legerposities leiding geven. Richard Von Der Schulenburg behoort tot de jongste generatie en mag zich daadwerkelijk graaf noemen.

Toch kiest hij voor een bescheidenere muzikantenrol als house DJ waarbij zijn RVDS initialen tevens zijn artiestennaam vormen. Sinds 2008 brengt hij als RVDS op kleine schaal remixen en EP’s uit. Het volwaardige Moods and Dances verschijnt als studioplaat op Bureau B, een overeenkomst welke voor beide partijen een aanwinst is, en welke hopelijk in de toekomst nog veel moois oplevert. Ondertussen is de Golden Pudel club in Hamburg zijn thuisbasis waar tevens de bij het Bureau B gesettelde Helena Ratka van Pose Dia haar oorsprong heeft.

Deze in de duistere Reeperbahn gelegen ontmoetingsplek heeft een rijk muzikaal verleden. Eind jaren tachtig ontstaat vanuit dit broeinest De Hamburgse School, met invloedrijke namen als Blumfeld, Tocotronic en Die Sterne. Indie popbands die ook internationaal al snel bij een geselecteerd rockpubliek bekend worden. Bij laatstgenoemde Die Sterne vervult Richard Von Der Schulenburg in de periode van 2000 tot 2009 de rol van keyboardspeler, waarna hij zich steeds meer als solo artiest op de elektronica richt. Zijn voorliefde gaat naar oude gedateerde instrumenten terug waarmee vooral de synthpop beweging uit de jaren tachtig zichzelf activeert. Niet voor niks wordt er in de songtitels aan Yamaha (DX7), Farfisa, Roland, Pentax en de Wersimatic drumcomputer gememoreerd.

Dat snufje nostalgie is in zijn hedendaagse geluidsbeleving een belangrijk accent, en vormt op Moods and Dances een terugkerend patroon. De nadruk ligt hierbij meer op de sfeervolle stemmige begeleiding, dan op het daadwerkelijke bewegen en dansen. De geluidskunstenaar gaat niet op zoek naar de kenmerkende schoonheden van het afgeschreven apparatuur, maar vraagt juist het uiterste van deze ooit baanbrekende instrumenten. brengen zich frontaal in de mix naar voren, waardoor er een soort van mechanische regenval op het gehoor wordt losgelaten. De melodieën kletteren keihard stuiterend neer. De dolgedraaide knoppen worden bijna pijnlijk aangeschroefd totdat de kapot gespeelde elektronica zich in volle overgave in trance hulpeloos tot de luisteraar wendt. Een onwaarschijnlijke lijdensweg waarbij Richard Von Der Schulenburg als een hedendaagse Victor Frankenstein zijn eigen afschrikkende monster uit de schrootresten creëert.

Mrs. Yamahas Summer Tune begeeft zich in het schemergebied tussen levendige dagdromen en een kinderlijk speels liedje en herplaatst zich eenvoudig naar een zomerse strandwandeling. Op de achtergrond is het natuurlijk gevecht tussen aanspoelend en afstompend zeewater in de eb en vloed begrippen gaande. Waarbij meeuwen als luidruchtige ordebewakers van bovenaf het herhalende schouwspel nauwkeurig in de gaten houden. Door de geopende poriën dringen ijle synthesizers binnen die het illustratieve decor tot hardnekkige gothic dreampop laten verkleven welke een muzikale trombose veroorzaken en de track van andere voedingsrijke invloeden afsluit.

Als een voortvarend oorlogsslagschip marcheert het blikkerige Caravan of the Pentamatics zich moeizaam in een zwaar verzandde woestijn voort. Richard Von Der Schulenburg laat als een bijbeunende kwakzalver log en vrijwel bewegingloos hypnotiserend door middel van Perzische voortwaaiende onderlagen deze het verdoofde brein binnendringen. In datzelfde tijdvlak bivakkeert het zwaarmoedige Flowers for the Farfisa Sphinx, al zijn daarbij op de horizon duidelijke harde krautrock gebergtes zichtbaar. Dichte vernevelende mistklanken verleiden als norse sirenen met doordringende lokzang de langzaam wegzinkende soundervaring.

Rolands Night Walk is een sensationeel samenspel tussen natuurlijke samplers en warme elektronische jazzsoul. Een ontdekkingstocht die elke luisterbeurt meer geheimen blootgeeft en waarbij deze nachtelijke wandeling sterk het dierlijke aspect oproept. Zelfs tegen het berustend slaapwiegende aan, met een bijna gefloten outro. Klassieke hemelse eighties synthpop kondigt met DX7s Broken Hearts het Dance of the Space Pentax vervolg aan. Er wordt aardig met elektronica gestoeid die zich ergens tussen emotionele jazzblazers en bezwerende didgeridoo geluiden nestelt. Een monniken postpunkkoor zorgt voor die minimale beperkte aanwezige vocale Moods and Dances 2021 dreiging, die hier op de percussierijke track optimaal benut wordt.

Jammer dat hij vervolgens grootmoeders voorgeprogrammeerde elektronische orgel van zolder haalt, en het lichtelijke demente memory stick geklooi gebruikt om het geheel van Wersimatic Space Bar op te leuken. Foei! In het vervolg nooit meer doen. De duivelse Planet Dragon Electric Body Music begeeft zich in het schaduwkabinet der kunstbeleving, waarbij de titel in harde mantra backing vocalen bevrijdend wordt uitgeschreeuwd. Het sensuele The End (La La) is een openbare liefdesverklaring aan al die opgepoetste keyboards, afgestofte synthesizers en ander vintage prullerij. De irritante piepende geluiden doen hierbij afbreuk aan het eindresultaat, maar hebben hoogstwaarschijnlijk een hogere functie in het geheel, ik hoor het niet terug. Al met al weer een indrukwekkende artiest uit die steeds maar verder uitbreidende Bureau B stal.



  1. Mrs. Yamahas Summer Tune
  2. Caravan of the Pentamatics
  3. Flowers for the Farfisa Sphinx
  4. Rolands Night Walk
  5. DX7s Broken Hearts
  6. Dance of the Space Pentax
  7. Wersimatic Space Bar
  8. Planet Dragon
  9. The End (La La)