Russ Tolman
Goodbye El Dorado
Het is ondertussen bijna twintig jaar geleden dat ik de muziek van Russ Tolman leerde appreciëren met langspelers als Road Movie en The Blind Spot, wat later ontdekte ik het nog sterkere solowerk uit de beginperiode dat de singer-songwriter afleverde na het opdoeken van True West, de gitaarband uit Noord California die destijds deel uitmaakte van de The Paisley Underground lichting samen met Long Ryders en Dream Syndicate.
Overigens figureerden muzikanten als Sid Griffin en Wynn welwillend op dat vroege werk van Tolman en de samenwerking met Wynn liep nog verder tot het in ’98 uitgebrachte New City Lights , New Quadrophonic Highway was het laatste volwaardige werkstuk in 2000. De lange stilte werd enkel doorbroken met Compass & Map, een retrospectieve die de periode 1986 tot 2013 bestrijkt. Bij de eerste editie van Goodbye El Dorado hoort een exemplaar van dat overzicht.
Op zijn achtste langspeler krijgt Tolman ondersteuning van oude vrienden met een verleden bij Dream Syndicate zoals gitarist Kirl Swan en multi-instrumentalist Robert Lloyd. Als vanouds wordt het fijne leven in Californië bezongen met het wat neuzelige parlando. De stemming is overwegend optimistisch en blijft dat zelfs als hij afscheid neemt van Los Angeles omringd door rinkelend gitaarwerk accordeon en mariachi trompetjes.
Het is die zonnige combinatie aangevuld met pedalsteel die de titelsong kleurt. In het melancholische California Winter haalt Tolman bitterzoete herinneringen op en Almost Heaven is eveneens een onverbloemde ode aan Zuidelijk Californië. “Take it easy take it slow” zo luidt het refrein van de gelijknamige afsluiter, een bijzonder accurate omschrijving van het inteegale album, dat nog een verlengstuk krijgt met drie extra tracks Weliswaar een set fraaie deuntjes van deze Americana survivor maar helaas meestal te vrijblijvend voortkabbelend in dezelfde poel om echt te boeien. Het bijgevoegde bonus schijfje Compass & Map is gelukkig stukken interessanter.