De piepjonge broertjes testen in de keuken van het ouderlijke huis hun door gitaren begeleidde harmoniezang al uit. In vaders uitgebreide vinylcollectie vinden ze alles wat ze nodig hadden blues van Muddy Waters, en country van Cash naast  de The Everly Brothers en The Rolling Stones. Het tiener duo  brengt covers van Chuck Berry en…Roy Orbison in de plaatselijke pubs van Scunthorpe zo’n typisch slaperig stadje in Noord Lincolnshire.

Na hun verhuis naar Londen waar Henry en Rupert Stansall in hun appartementje een eerste versie van Aces vastleggen in 2013,  gaat het hard voor het  inmiddels onder de naam Ruen Brothers opererende duo. In Los Angeles wordt een epeetje opgenomen in Rick Rubins Shangri La Studios in Malibu, daar komt ook het volwaardige debuut van Ruen Brothers tot stand.

De uit de jaren vijftig/zestig weggelopen  artwork op de hoes is al een duidelijke indicatie, het betreft hier dan ook een  terugkeer naar de muziek die de soundtrack vormde tijdens de overgang van de jaren vijftig naar zestig. Vintage stuff die voortdurend heen en weer pendelt van rockende passages naar frisse pop, een onder impuls van producer Rick Rubin gecreëerde wall of sound vormt een weelderig muzikaal decor. Dat kwam tot met hulp van de ondertussen al een tijdje betreurde toetsenman Small Faces veteraan Ian MacLagan  op de eerdere sessies. Chad Smith (Red Hot Chilli Peppers) zorgt voor de percussie terwijl de gitaren van de broertjes geflankeerd worden door Matt Sweeney en stringbijdragen van Dave Keuning (Killers), de Webb Sisters duiken op in het achtergrondkoortje.

Na een wat onheilspellende intro waarin we huilende coyotes die  zich in de omgeving van de studio ophouden horen, schalt Walk Like A Man uit de luidsprekers. Enerverende rockende billy waarbij driftig op de gitaren geramd wordt. Ook  de titeltrack All My Shades Of Blue klinkt net iets te overspannen om bij de eerste luisterbeurt aan te slaan en dat euvel duikt helaas ook op bij Finer Things en Motor City. De zang van Henry Stansall imponeert vooral in de laidback momenten en er is onmiskenbaar een bijzondere harmonische wisselwerking met zijn broer Rupert. Het is bijzonder jammer dat Henry tijdens de meer energieke momenten de pedalen verliest in geheel overbodige vocale krachtpatserij die niet zelden naar ronduit schreeuwerige passages leidt.

Aces, het allereerst nummer Aces blijft wel overeind evenals als een door snarentwang voortgestuwd Vendetta. Met de enige cover, het in de vroege jaren zestig door Ray Price Eddy Arnold en Timi Yuro gepopulariseerde Make The World Go Away komen de broertjes dicht in de buurt van The Everly Brothers. Een beeldrijk Summer Sun toont de intrinsieke klasse van Ruen Brothers  als componistentandem. Samen met sterke afsluiters zoals het naar Orbison lonkende Strangers en Caller helt de balans ondanks de eerder aangehalde minpuntjes in zijn geheel nog naar de positieve kant over.