Pussy Galore mixt het compromisloze van MC5 met de rockabilly psychedelica van The Cramps en giet er een overdosis aan The Birthday Party gekte overheen. Garagerock volgens de blues principes. Het drukt op de zere plekken totdat puisterige etter zich een weg naar buiten waant. Als deze onnavolgbare kamikazetrip in 1990 ten einde loopt, gaat het rock and roll echtpaar Jon Spencer en Cristina Martinez verder als Boss Hog, Neil Hagerty maakt met zijn liefdespartner Jennifer Herrema een doorstart als het reeds in 1985 opgestarte Royal Trux.

Na een potje muzikaal voetje vrijen verschijnt al voor het einde van Pussy Galore het zwaar ritmische gelijknamige debuut, waarop ze zichzelf als de voorlopers van The White Stripes presenteren, met als grote verschil dat daar de genialiteit wel tot compacte nummers leidt. Jennifer Herrema introduceert zich als het grungenichtje van Courtney Love, inclusief de druggy uitspattingen. Er wordt geflirt met country, duivelse Robert Johnson blues, sixties psychedelica en de basis principes van rock and roll. Stiekem verwacht men dat de band en hoogst waarschijnlijk ook het beruchte duo een stille dood sterft, totdat twee jaar later Twin Infinitives verschijnt. Het is ondertussen 1990, Pixies en Sonic Youth zijn het voorprogramma van de jaren negentig gitaarnoise, Nirvana heeft net Bleach gelanceerd, de oerknal is in aantocht. Al snel vechten Kurt Cobain en Thom Yorke om die befaamde weirdo helden geuzenpositie.

Twin Infinitives versterkt de lo-fi positie van het tweetal. Drag City geeft ze vrij spel en zit ze nergens in de weg, waardoor ze zonder toezicht maar wat heen mogen klooien. Royal Trux gaat verder waar de no wave ophoudt, Twin Infinitives groeit uit tot een alternatieve avantgardistische cultklassieker. Dat Neil Hagerty en Jennifer Herrema zich live als gedrogeerde junkiegeraamtes presenteren versterkt de mythologische sterrenstatus alleen maar. Het is slechts een kwestie van tijd totdat ze definitief omvallen. Toch loopt het anders en vijfendertig jaar later houden ze zich nog steeds staande.

In eerste instantie is het de bedoeling dat een herziende versie van de plaat speciaal voor Record Store Day wordt uitgebracht, maar na ruim een jaar tafelgesprekken met het Fire platenlabel wordt besloten om de release voor een groter publiek toegankelijk te maken. En zo het geschiedde. Op 14 juli verschijnt de plaat op vinyl. Twin Infinitives is een gewild verzamelobject en die glans is er dan snel vanaf. Waarschijnlijk is er slechts een beperkt aantal alternatieve rockliefhebbers in dit album geïnteresseerd. Er opent zich ook geen schatkist met onopgemerkt restmateriaal, geen probeersels of andere bijzondere opnames. Waarschijnlijk is alles van die opnamesessie op het experimentele Twin Infinitives belandt.

Pokkeherrie eerste klas met een zilverpapieren gebruikers randje. Een manische verdovende roes met hysterische demonische cold turkey exorcisme. Het is de Lou Reed verheerlijking in de onovertroffen drugstrip van Velvet Undergrounds Heroin. Het zijn de geopende deuren van Jim Morrison die de duistere kanten aftasten. Twin Infinitives is een shockerende bijna dood ervaring, en de ironie van dit alles is toch wel dat Neil Hagerty en Jennifer Herrema beweren dat ze clean tijdens het opnameproces waren. Is de paus katholiek? Geloven in zelfspot is in dit geval een grote grap. De onverschillige attitude is hierin een noodgedwongen beroepshouding, die je ze amper kwalijk kan nemen. Twin Infinitives is een drenkeling die telkens kopje onder gaat, wij zijn de stuurlui aan wal die zich na de noodlottige doodsstrijd melden. Twin Infinitives is het genot van andermans ellende.