×

Recensie

Roots

08 april 2020

Rory Gallagher

Check Shirt Wizard

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: Cadet Concept

Check Shirt Wizard Rory Gallagher Roots 4 Rory Gallagher – Check Shirt Wizard Written in Music https://writteninmusic.com

Vuur, vuur en nog eens vuur! We waren al blij verrast met de release van het postume live album van de grootste gitarist afkomstig uit Belfast, Gary Moore’s Live From London; met het uitbrengen van deze dubbelaar met zijn heerlijke setlist én buitengewoon gedreven uitvoeringen van Rory en zijn band, lijkt het alsof de twee gitaargiganten van the Emerald Isle de strijd aangaan om de titel ‘Beste live bluesrock album van weleer’.

Hoe goed was Rory? Iedereen die de man van Ballyshannon live heeft mogen aanschouwen weet dat dat geen vraag is. Iedereen die de Ier vorig jaar ontdekte aan de hand van het fraaie overzichtswerk Blues heeft dat inmiddels ook tot zich laten doordringen. Iedereen die al eerder werk van de sympathieke Ier in de kast heeft staan, ja, die beseft dat ook. Deze live opnames, gestoken in een hoes waar de meningen vast over uiteen lopen, laten horen met hoeveel vuur de band onder leiding van Rory in 1977 klonk. De uiterst strak opererende ritmesectie met Rod de’Ath op drums en Gerry McAvoy op bas en de geweldige piano en orgel van Lou Martin, ze waren tijdens deze tour de ideale kompanen van Rory Gallagher.

Het album opent heerlijk met Do You Read Me; niet alleen het openingsnummer van deze set, ook het openingsnummer van toen actueel album Calling Card. Het publiek scandeert de naam van hun held. Een, op zijn zachtst gezegd, neutrale aankondiging van de Ier, volgt terwijl Rory en de band inpluggen. Lou volgt met zijn loopjes het spel van Rory en de ritmesectie biedt een solide basis. Het nummer is an sich redelijk kalm maar de solo’s die Rory erin legt, ah, die zijn om te genieten. En dan na een heel kort intro Moonchild, uptempo en een Rory die uitstekend bij stem is. Ieder mag zijn mening hebben over de stem van Rory, maar wanneer je live opnames als deze beluistert, dan is dit gewoon de perfecte stem bij de muziek. Deze nummers vragen niet om een zanger die excelleert als zanger, ze vragen om zang die de juiste emotie in zijn stem legt, passend bij de muziek. Luister maar eens goed naar Moonchild, juist naar de tekst en hoe het nummer dan naar de instrumentale passage gaat.

Dan krijgen we Bought And Sold dat we ook al live mochten beluisteren op Stage Struck, een van de eerdere live albums en hier klinkt Rory rauwer en furieuzer dan op die versie. Calling Card, het titelnummer van het album wordt enthousiast meegezongen door het publiek. Het is een nummer dat niet alleen Rory op de voorgrond zet, maar dat hem juist ook het podium laat delen met Lou Martin. En ja, het is hier ook genieten van de ritmesectie.

Met Secret Agent trappen de mannen het gaspedaal even stevig in. Dat kunnen ze als de beste, rauw en onversneden. Mooi om deze versie nog eens te leggen naast de versie op het eerder genoemde Blues dat vorig jaar verscheen. De uitvoering van Tattoo’d Lady is er een om door een ringetje te halen. Hoe mooi is dit! De band in absolute topvorm zet de klassieker bijzonder gedreven neer, opzwepend en met een glansrol ook voor Lou Martin. En dan, net na de drie minuten, oh, hoe heerlijk, als Rory helemaal los gaat. Natuurlijk, Tattoo’d Lady vinden we ook op het illustere Irish Tour ’74, maar ook dit is wel een erg mooie uitvoering. Luister het om het te geloven. Dat zelfde geldt voor A Million Miles Away en ook daarvan komen we hier een prachtuitvoering tegen. Nee, de uitvoering van Irish Tour ’74 is niet zonder meer te overtreffen, maar je merkt wel aan alles (luister vooral ook naar hoe Lou Martin in de mix zit) dat de band zeker zo strak speelt als tijdens die legendarische Ierse tour. Voor de Rory fans is dit dan ook smullen van het eerste tot het laatste nummer.

Het tweede schijfje laat Rory eerst akoestisch horen. Als je jezelf wilt overtuigen of blues akoestisch ook kan, ligt hier je kans. Nummers die we vaker van Rory hoorden, op de al eerder genoemde live elpees, komen hier terug, afgewisseld met werk van Calling Card. En natuurlijk is er het heerlijke Going To My Hometown  waarin Rory ons op zijn mandolinespel trakteert. Daarna is het weer tijd voor elektrische gitaar en staan we weer stil bij muziek van Calling Card. Dat album speelde ook al een grote rol bij de live opnames van Notes From San Fransisco dat in 1979 werd opgenomen.

Dit album van de tour van 1977 werd samengesteld uit vier concerten. Ondanks het knip- en plakwerk krijg je het gevoel een avond bij een optreden van Rory aanwezig te zijn. Het is jammer dat de Ier er niet meer is om ons dit alles live echt mee te laten maken, maar deze dubbelaar is een meer dan waardige live set. Ja, dit doet volledig recht aan de grootheid die Rory op gitaargebied was. Wil je een avond genieten van Rory op de top van zijn kunnen met misschien wel de allersterkste liveband waar hij ooit mee tourde, dan is dit, naast de al eerder gememoreerde live albums een meer dan uitstekend vertrekpunt. Met dit album houden we de herinnering aan de Ierse gitarist meer dan levend. Klasse live dubbelaar!

 



  1. Do You Read Me
  2. Moonchild
  3. Bought And Sold
  4. Calling Card
  5. Secret Agent
  6. Tattoo'd Lady
  7. A Million Miles Away
  8. I Take What I Want
  9. Walk On Hot Coals


  1. Out On The Western Plain
  2. Barley & Grape Rag
  3. Pistol Slapper Blues
  4. Too Much Alcohol
  5. Going To My Hometown
  6. Edged In Blue
  7. Jack-Knife Beat
  8. Souped-Up Ford
  9. Bullfrog Blues
  10. Used To Be
  11. Country Mile