Een van de opvallende deelnemers aan het eerste seizoen van De Beste Singer-Songwriter van Nederland was in de zomer van 2012 Rogier Pelgrim. Nielsen en de uiteindelijke winnaar van de titel Douwe Bob gingen in eerste instantie met de eer strijken, maar het programma heeft zich inmiddels bewezen als een platform met niet alleen ‘winnaars’ en ‘verliezers’.

In vergelijking met Michael Prins, die bij zijn overwinning in 2013 meteen een heel dubbelalbum had klaarliggen, had het talent van Pelgrim wat langer de tijd nodig om tot wasdom komen. Zijn debuut ligt nu anderhalf jaar na ‘zijn’ finale in de schappen. Overigens won Pelgrim in 2012 wel de Grote Prijs van Nederland.

Op Roll The Dice bewijst Rogier Pelgrim zich als een artiest met een breder palet dan alleen het singer/songwriter-genre. Zo is Weight Upon Your Shoulder een echt popnummer, met orgel, drumsamples, gitaren en tweestemmige zang. Misery Man is een walsje en How We Fell From Grace een ballad met een heus vioolarrangement. Dit laatste nummer is overigens veruit het beste van de elf songs op het album. Rogier zingt het als duet met Jannica Woudstra, die ook voor achtergrondzang zorgt in vijf andere songs.

Courage is daarna een meeslepende afsluiter. Dat Jeff Buckley een belangrijke invloed voor hem is, had Pelgrim tijdens DBSS bewezen. Op het album klinkt diens invloed door in ondermeer One Of A Kind, een van de nummers waarin de zanger probleemloos de hoge registers opzoekt. Qua klankkleur doet Pelgrim op die momenten overigens meer denken aan Tim Buckley, de vader van Jeff.

Resumerend heeft Pelgrim een zeer overtuigend debuut afgeleverd, een plaat waarvan ook de verpakking opvalt. Geen foto van Pelgrim op de cover, maar een tekening van Job van der Molen. In dezelfde tekenstijl staat in het boekje een tekstloze strip, waarvan het idee is bedacht door Rogier. Een creatieve manier om een cd-boekje vorm te geven.

Eén kritiekpunt kan echter niet onvermeld blijven, helaas heeft dat ook met de eerder genoemde Jeff Buckley te maken. In de song Misery Man heeft Pelgrim zich een knoeperd van een taalfout gepermitteerd, een fout die er ook door de andere betrokkenen niet uitgehaald is:

Listening Jeff Buckley, oh it was so real

…zingt Pelgrim, waar het ‘Listening to Jeff Buckley’ had moeten zijn. Flauw misschien, maar waar de docent Engels vroeger een punt aftrok voor een echte taalfout, kan dat bij een singer/songwriter-cd niet anders. Helaas.