De oorspronkelijk uit New Jersey afkomstige maar vanuit de Chicago jazzscene in de jaren negentig bekend geworden componist Rob Mazurek kan met een gerust hart een fenomeen genoemd worden. Met ruim 400 geschreven composities in dertig jaar en een samenwerking met een oneindig lijkend aantal legendes in de breedte van het muziekspectrum (van Pharoah Sanders en Roscoe Mitchell tot Stereolab en Tortoise) drukte hij belangrijk stempel op de avontuurlijke muziek die over ruim 70 opnamen zijn weg naar het publiek vond. Nog steeds vol in het licht verschijnt van hem nu het album Dimensional Stardust, een album dat hij met zijn Exploding Star Orchestra maakte.

De Exploding Star Orchestra, bestaand uit 14 muzikanten, startte in 2005 op uitnodiging van het Chicago Cultural Centre en had als doel alle muzikale stromingen van de grote stad te herbergen. Natuurlijk was het International Anthem, het vanuit Chicago opererende super coole platenlabel dat grossiert in de spannendste en avontuurlijke jazz, die Mazurek vroeg met een all-star band zijn composities op te nemen. Het leverde vanaf de start een bizarre collage van muziek op die op Dimensional Stardust nieuw muzikale hoogten vindt.

Onnavolgbaar tegelijk groovy zou een mooie omschrijving zijn voor de muziek die op Dimensional Stardust te horen is, uitermate uitdagend, onvoorspelbaar tegelijk vloeiend en organisch ook. Mazurek weet in de tien composities die het album telt zo ontzettend veel in zijn composities te stoppen dat het je soms duizelt van de muzikaliteit. Tegelijk kun je niet stoppen met geïntegreerd luisteren.

De band waar de composities van Mazurek mee gespeeld worden is echt te buitensporig voor woorden met Jeff Taylor op gitaar, Patrick Avery op drums, Chad Taylor op drums, Jamie Branch op trompet, Nicole Mitchell op fluit, Macie Stewart op viool, Tomeka Reid op cello, Joe Ross op vibrafoon, Angelica Snachez op toetsen, Ingebrit haker Flaten op bas en John Herndon op elektrische drums en Damon Locks op electronics. En Mazurek zelf aan het roer als bandleider en electronic begeleider.

Dimensional Stardust is een weerbarstig meesterstuk. Gelijk in het openingsstuk Sun Core Tet (Parable 99) wordt duidelijk in welke muzikale richting Mazurek zijn Exploding Star Orchestra en zijn composities wil duwen. Eén grote blend van klassieke structuren, vrije jazz, onvoorspelbare electronica, avant-garde, folk en wat al niet meer.

Het levert een album op dat even ongrijpbaar als fascinerend is en dat met elke luisterbeurt weer nieuwe openingen biedt. Echt elke compositie biedt zoveel muzikaal avontuur tegelijk zoveel muzikaal meesterschap dat je met twee composities onderweg je al volledig weggeblazen bent. Een heerlijk gevoel omdat je dan weet dat er nog acht composities volgen.

Zoveel diversiteit in muziek, tegelijk zo’n mooi coherent en spannend album maken is alleen voor heel groten weggelegd. Mazurek flikt dat met schijnbaar gemak op Dimensional Stardust. Van de vrije structuren van A Wrinkle In Time Sets Concentric Circles Reeling of het heen en weer stuiterende The Careening Prism Within (Parable 43) naar de vloeiende souljazz pracht van Parable 3000 (We All Come From Somewhere Else) klinkt alles even intrigerend en onnavolgbaar. En hoe mooi is de albumafsluiter Autumn Pleiades, lekker dik in de strijkers, ook wel niet?

Een album waarop meer te ontdekken valt als Dimensional Stardust is dit jaar ondenkbaar. Alle hulde voor Ron Mazurek en zijn Exploding Star Orchestra. Dimensional Stardust is een muzikaal statement van de allerhoogste orde.