Dit combo uit Newcastle verspreidt al enige tijd een uit Amerikaanse vintage stijlen onttrokken mengsel tussen rockende hillbilly en swingende country en honky tonk pendelt, komt bij momenten enigszins in het vaarwater van CW Stone King en Pockey LaFarge, waarmee deze jongens uitgebreid tourden. Het muzikale stoofpotje blijft bovenal persoonlijk gekleurd zoals het uit 2019 daterende Soul Of My City uitgebreid illustreerde.

De titel van de voorganger The Party is Over zette ons even op het verkeerde been. Het muzikale festijn raast ondertussen onverminderd verder met oudgediende Paul Archibald aan de drumkit en de bariton gitaar en mandoline van Tom Cronin. Cronin’s harmonicaescapades krijgen bovendien ondersteuning van de saxofoon en clarinet van Ben Powling, zijn komst opent nieuwe perspectieven.

De zesde langspeler Feet First werd in nauwelijks twee dagen in de Lightnin’ Recorders in Berlijn, een met vintage materiaal uitgeruste analoge studio, de directe, live benadering werpt zijn vruchten af. In Good Lovin’ ondersteund twangende gitaar en doowop de zang van Heron terwijl de Powlings tenorsax met baritontonen van gastspeler Due Puky. Dit blazersduo drijft samen met enthousiaste vocale backing het swingende Six Month Sleeper aan en duikt regelmatig terug op.

De hillbilly van Blood in the Water en het zich op diepe donkere snaren voortslepende Three Button Suit contrasteert fel met  de opgewekte harmonicasong I Blinked And It Was Over, gelardeerd met een knappe ritmische break. Op die harmonicatonen en slappende countrybas klanken gaat het rustig dravend verder door de prairie met More Fool You Babe.

Tussen het op een honkende saxduo kronkelend Broken Down and Broken Hearted en sprankelende ritmiek geënte rockabilly van Every Day Is Misery is er even een wat rustiger intermezzo. Het door die melancholische cowboyharmonica en klarinet geschraagde I Loved You More in My Dreams,  Another Night in the Doghouse en Happy Hour  baden in een wat mistroostige westernsfeer. Met het eerder aangehaalde ,hikkende Everyday is Misery en het humoristische parlando Feet First veert Rob Heron terug op. Weerom een sterk staaltje van die aanstekelijke ‘Geordie swing’.