In de folkscène van Californië is Rita Hosking geen onbekende meer. Sinds het in 2005 uitgebrachte debuut balanceert de getalenteerde zangeres en verdienstelijke fingerpicker op een mix van old school bluegrass , vintage country en eigen inbreng die bij hedendaagse singersongwriting aansluit. Een handvol langspelers herbergt een voortdurende zoektocht die de historische erfenis van haar voorouders en haar persoonlijke ervaringen verbindt.

Voor haar zesde werkstuk vond Hosking inspiratie in tekeningen, de cover en het bijhorende tekstboekje is overigens versierd met haar fraaie kleurrijke tekenwerk. Tijdens een van de lessen bij haar professor Oosterse religie werd een droompassage ontleed.  De zangeres kwam tot het besluit dat ieder individu in zijn dromen zijn eigen heldentocht onderneemt. Dit inzicht leidt naar Frankie and the No-Go Road een concept uitgewerkt rond die omzwervingen en The Hero with a Thousand Faces, een boek van Joseph Campbell.

Sean Feder, Hoskings levensgezel, ondersteund de banjo van zijn vrouw met dobro en djembe en dochter Kora  zorgt samen met producer en multi-instrumentalist Rich Brotherton voor beklijvende harmoniezang. In Brothertons vertrouwde Ace studio in Austin was verder nog  Glenn Fukunaga en Dony Wynn, die samen een subtiele ritmesectie vormen en violist Andy Lentz aanwezig.

We krijgen een dozijn, bij momenten bezwerende songs voorgeschoteld die zich onmiskenbaar in de hoek van  West Coast folk en de Mountain traditie, met die typerende clawhammer banjo techniek, situeren. Het is bovenal het markante klagelijke, doorleefde stemtimbre dat het verschil maakt met de doorsnee Americana, terwijl de authentieke benadering vergelijkingen met illustere collega’s zoals Gillian Welch en Iris Dement oproepen.