×

Recensie

Roots

13 september 2018

Richard Thompson

13 Rivers

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Proper Records

13 Rivers Richard Thompson Roots 3.5 Richard Thompson – 13 Rivers Written in Music https://writteninmusic.com

Het is ondertussen ruim vijftig jaar geleden dat Richard Thompson, nog tijdens zijn tienerjaren met Fairport Convention, stevig aan de folkboom schudde met een meer rockende variant waarin verder gebouwd werd op de traditie. Thompson’s inventieve, expressieve gitaarspinsels kleurden vanaf  het in ’72 uitgebrachte Henry The Human Fly zijn solowerk en een handvol weergaloze duo-platen met zijn toenmalige vrouw Linda. De echtelijke relatie wordt in ‘82 afgesloten met het sumblieme Shoot Out The Light. Sindsdien volgde een onafgebroken stroom van studiowerk, soundtracks en live-registraties.

Thompson woont al enkele decennia in Californië. Na een langdurige samenwerking met producer Mitchell Froom en Tchad Blake kiest Thompson noodgedwongen voor een onafhankelijke koers in zijn solo- en nevenprojecten en opteert voor muzikanten-producers zoals Buddy Miller en Jeff Tweedy. Na tien jaar zit Thompson nog eens zelf op de producersstoel, omringd door zijn gitaartechnicus Rob Eichman op tweede gitaar en de vaste ritmetandem Michael Jerome en Taras Prodaniuk en zijn wordt in analoog vastgelegde opnamesessies teruggekeerd naar de essentie waarin het songwerk centraal staat.

13 Rivers, 13 songs even verscheiden als de stroming van een rivier.  Als vanouds drijft in het songwerk bittere emotie boven. Onheilspellende roffels weerklinken in The Storm Won’t Come en een gitzwart The Rattle Within drijft eveneens op koortsige percussie en onthult op puntig snarenwerk de innerlijke strijd tussen goed en kwaad waarin naast Jezus, de duivel en enkele flessen gin figuren. Wat de liefde worden de schaduwkanten van de liefde geenszins geschuwd en uitvoerig geïllustreerd in O Cinderella, Pride en No Matter met harmonische backing van Judith Owen.

Thompson wordt wel eens genoemd in het rijtje van de betere singersongwriters naast Dylan  bovendien behoort hij als als gitarist bij de absolute top, de publieke bijval van gitaarhelden als Eric Clapton of  Jimmy Page is hem niet gegund maar op een zucht van zijn zeventigste haalt hij moeiteloos het niveau van die iets oudere snarenmeesters tijdens hun glorieperiode. We horen inderdaad weerom merkwaardige snarenspinsels in een onnavolgbare ritmische stijl, zoals in Bones Of Gilhead, Her Love Was Meant for Me drijft op een meeslepende bluesy cadans.

“Give me strength to bear it, give me strength to see that this is not forever, but what must be, must be”, smeekt Thompson in Rock My Rope, een gevoelige preachin’ song over het verwerken van tegenspoed en verlies waarin een prachtige solo huist. Het is ongetwijfeld een van de betere tracks, helaas komen we te weinig songs van dat niveau tegen op 13 Rivers en dat is enigszins een tegenvaller. Voor iemand van het kaliber van Richard Thompson gelden nu eenmaal de strengste beoordelingsnormen.



  1. The Storm Won't Come
  2. The Rattle Within
  3. Her Love Was Meant For Me
  4. Bones Of Gilead
  5. The Dog In You
  6. Trying
  7. Do All These Tears Belong To You?
  8. My Rock, My Rope
  9. You Can't Reach Me
  10. O Cinderella
  11. No Matter
  12. Pride
  13. Shaking The Gates