Augustus 2009 bracht de in België wonende Nederlandse zanger/tekstschrijver Renze Ferwerda het album Bestemming Lissabon uit waaraan gitarist/arrangeur Freek Dicke en Toni Lameirinhas, de broer van Fernando, meewerkten. Hierop zong hij 2 nummers in het Portugees en bezong hij de mooie Portugese hoofdstad Lissabon. Het tekent zijn liefde voor Portugal maar ook voor de Portugese taal. Nu heeft hij zijn nieuwe album in twee talen uitgebracht: in het Nederlands heet het album Laat geluk; in het Portugees Sorte Encontrada.

Toen hij Laat Geluk opnam kwam hij op het idee om er ook een Portugese versie van te maken. “Al jaren studeer ik de taal en voel me er voorzichtig steeds vrijer in om zelf te gaan vertalen,” schrijft hij in zijn persbericht. “Ik hou van vertalen, of omtalen. Zo leuk omdat de magie van een andere taal soms net een andere zeggingskracht aan een lied geeft.”
Zeer belangrijk voor Renze Ferwerda (op de Portugese versie Renz genoemd) is de samenwerking met Freek Dicke, al dertig jaar Renze’s grootste muzikale vriend die veel nummers voor hem componeert.

Renze Ferwerda bracht vanaf 1990 8 cd’s uit met poëtische liederen over geluk, liefde, de dood ea. Op beide versies van zijn nieuwste uitgave werkt Renze Ferwerda naast Freek Dicke met deze musici: Toni Lameirinhas (bas), Udo Demandt (drums, cajón, percussie), Ronn Andriessen (piano), Alain van Zeveren (accordeon) en Dieter Limburg (sopraan-en altsax, klarinet).
Op Laat geluk zingt hij een nummer in het Portugees: Envelhecer dat ook in de Nederlandse versie met als titel Ouder worden op de cd staat. Envelhecer staat in twee versies op Sorte Encontrada. Naast de originele ook de Braziliaans getinte Latin versie waarin Udo Demandt’s percussie een belangrijke rol speelt; mooi is ook het spel op de sax van Dieter Limburg. De muzikale begeleiding van Ferwerda’s teksten is over het algemeen lichtvoetig en soms ook subtiel.

Renze Ferwerda’s teksten in Nederlands zijn zeer poëtisch. Soms ligt zijn manier van zingen ergens tussen zang en voordracht in zoals in de nummers Laat Geluk en Sorte Encontrada, de Portugese vertaling. Als je eerst de Portugese versie beluistert zal je de tekst niet verstaan maar gaat het net als bij fado vooral om de muziek en het gevoel dat Renze Ferwerda al zingend overbrengt. En als je de Nederlandse versie met de in het cd boekje afgedrukte teksten er naast legt, wordt de van fado bekende saudade nog meer voelbaar zonder dat de muziek fado wordt. Zoals in Maarten (Martim in het Portugees) over een overleden vriend.

Dat is ook meteen het bijzondere van deze tweetalige uitgave, niet alleen de magische werking van twee talen met dezelfde muziek maar ook de duidelijk wordende betekenis als je bijvoorbeeld na Sorte Encontrada naar Laat geluk gaat luisteren.

Sorte Encontrada/Laat Geluk is sowieso een heel rustig, smaakvol en genietbaar album met een Zuid-Europese sfeer. Pessoa Bonita (Mooi Mens) kent een gevoelig intro en is een heel mooi nummer. Concorrente (Concurrent) wordt gekenmerkt door een wiegende cadans. Dit gaat over het feit dat ieder mens uniek is. “Niemand is jouw concurrent, niemand is zoals jij bent,” zingt Ferwerda in de Nederlandse versie. De accordeon geeft aan Frágil (Teer) een chanson-achtige sfeer mee. Zoals alle 13 nummers op deze albums zou je dit subtiele luistermuziek kunnen noemen.

In het Nederlands vallen nummers als Een muur (Un Muro) en Tijdloos Samen (Sempre Juntos) op. “Maar zou ik ooit van je muur winnen? Want ik hoop dat hij valt zoals ooit in Berlijn,” zingt Ferwerda in Een Muur. Tijdloos Samen is een aangrijpend lied over een doodgeboren kindje en dat zit ‘m zeker in de tekst. In Sempre Juntos hoor je het in ieder geval in de muziek!
De slottrack Foi um Prazer (Het was Mooi) begint met mooi pianospel en sluit deze tweetalige albums zo af dat je je in gedachten zou kunnen wanen in de straten en langs de avenida’s van Lissabon, mocht je daar ooit geweest zijn.