×

Recensie

Jazz

03 oktober 2017

Rebirth::Collective

Witchcraft

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Soul Factory

Witchcraft Rebirth::Collective Jazz 4 Rebirth::Collective – Witchcraft Written in Music https://writteninmusic.com

Wat een weergaloos mooie hoes!, stamelen we voorzichtig uit op het moment dat dit album Witchcraft, de opvolger van Raincheck, uitkomt. Maar gelukkig is de muziek al even hemels mooi.

Het voelt ergens wat vreemd aan. De Belgische jazz boomt als nooit tevoren, met vaandeldragers als De Beren Gieren, Steiger, Kabas en talloze andere bands (STUFF., Brzzvll, TaxiWars). Toch krijgen artiesten en bands als Rebirth::Collective maar een klein fragmentje van de media-aandacht die de anderen te beurt vallen. Ten onrechte, want met dit Witchcraft bewijst deze big band dat de Belgische jazz veel rijker is dan soms gedacht.

In een klein uurtje biedt deze door Dree Peremans geleid collectief een staalkaart van eigen kunnen. Al van bij de opener is duidelijk dat er artiesten aantreden die zich al jaar en dag met échte jazz bezig houden. Meteen is duidelijk dat deze achtkoppige band niet al te veel om verwachtingen geeft en gewoon doet waar het goed in is: hun hele ziel en levenslust in dit project smijten en zo échte jazzmuziek spelen.

Voor de titeltrack grijpt de bende terug op het door C. Coleman gepende Witchcraft thema, oorspronkelijk een aanstekelijke fifties pianojazz, maar hier en nu volledig opgefrist: de kenmerkende melodie blijft aanwezig, maar wordt nu snedig uitgevoerd door een big band. Ook verderop zal blijken dat Rebirth::Collective een mix brengt van klassiekers (Waltz For Debby bijvoorbeeld) als eigen werk. Het aardige is dat twee eigen composities van Peremans (Corn’N’Oil en Bite The Bullet) zich probleemloos tussen de andere nestelen.

Dit album kenmerkt zich vooral door spelplezier. Het swingt en zet volop in op warme sferen. Peremans is een uitstekend bandleider, wat onder meer blijkt uit het heerlijk vloeiende, losse spel van de muzikanten die zowel als groep als op individueel vlak hun beste beentje voorzetten. Het hangt ook goed samen allemaal, van de melancholie van Cole Porters’ Just One Of Those Things (aandoenlijk mooie piano van Pierreux, alwéér overigens) tot de iets geprononceerde uitbundigheid van March Majestic.

Toch is het vooral de ritmesectie met drummer Toni Vitacolonna en bassist Jos Machtel die de stuwende kracht van deze bende vormt. Iedere muzikant heeft zo zijn solospotjes, maar het is het samenspel dat hier indruk maakt. Ook de sterke gretigheid waarmee de band speelt valt op, een en al vuur en verlangen. Witchcraft is tovenarij van de allerbeste soort. Het blijft weg van de platbewandelde paden, luister maar naar Charlie Parkers’ Au Privave. Op die manier versterkt deze groep de eigen inbreng en persoonlijkheid. Het maakt van Witchcraft ook een album met een persoonlijke toets. Geweldige muziek die de aanschaf meer dan waard is.



  1. Witchcraft (C.Coleman/C.Leigh)
  2. Au Privave (C. Parker)
  3. Just One Of Those Things (C.Porter)
  4. Corn 'N Oil (D. Peremans)
  5. Bite The Bullet (D. Peremans)
  6. Spring Can Really Hang You Up The Most (T.Wolf/F.Landesman)
  7. March Majestic (B.Mintzer)
  8. Waltz For Debby (B.Evans)
  9. Cherokee (R.Noble)