De fanschare is groeiende en de touragenda voor de komende tijd volgeboekt: Het Belgische Raketkanon gaat heel lekker. Na debuut RKTKN#1 en explosieve optredens op onder meer Eurosonic, Dour, Incubate en Paaspop in 2012 is nu dan opvolger RKTKN#2 uit. Opgenomen met legendarische producer Steve Albini in zijn studio in Chicago. Albini ken je behalve van zijn bands Big Black en Shellac natuurlijk als producer van onder meer Pixies, The Breeders en Nirvana.

Gitarist Jef Verbeeck, drummer Pieter de Wilde, toetsenist Lode Vlaeminck en zanger Pieter-Paul Devos dreunden in 2010 de muziekwereld binnen met hun uitzonderlijke maar bijzonder infecterende mix van sludge, doom, noiserock en vervormde vocalen. Op het debuut stonden voornamelijk chaotische beuknummers met flinke bassen, angstaanjagende geluidseffecten en monsterachtige kreten onder titel van diverse jongens- en meisjesnamen.

Al deze elementen zijn op Raketkanon’s tweede geboorte weer volop aanwezig. Opener Florent (zie video) klinkt tamelijk als ‘vanouds’ en is ondanks de volledig onverstaanbare en waarschijnlijk niet bestaande songtekst zelfs catchy te noemen. Ondertussen gaan de schreeuwende uithalen door merg en been, maar wel op een bijzonder bevredigende manier. Wat behalve de bijna humoristisch zwiepende synths ook meteen opvalt zijn de drums die lekker hard en strak in de mix zitten. Albini’s handelsmerk en heel prettig en toepasselijk voor een band als Raketkanon. Voor Nico Van Der Eeken en Suzanne (wie zijn al die mensen?) geldt idem.

Bijzonder zijn het bijna jazzy swingende Harald en de afsluiter Hanz, die wordt geïntroduceerd met een valse trompet, Afrikaanse drumelementen en flardjes piano. Wat als groot pluspunt genoemd kan worden zijn de vele rustmomenten die de band in de nummers bouwt. Het geeft zowel luisteraar als band gelegenheid even uit te blazen en voor te bereiden op – ofwel spanning opbouwen naar – de storm die los gaat barsten. Een lied als Mathilde kent een heerlijk aanzwellende opbouw naar refreinen met breakdowns die erin hakken – maar het doet geen pijn. Raketkanon schudt je heen en weer, trekt, duwt en stompt. O zo fijn.