De Titan Arum is een gigantische grote reuzenaronskelk waar de bloem er als een triomfantelijke kloppende fallus recht bovenuit steekt. Het toppunt van mannelijkheid. Helaas heeft de plant ook als nadeel dat deze een verschrikkelijke stinkende geur verspreidt, alsof er een lijk in een verregaande staat van ontbinding weg rot en in inktzwarte pek gedoopte tentakels van het kwaad hulpeloos om zich heen grijpt. Een mooi uitgangspunt voor de excentriek uitziende Fabrizio Modonese Palumbo. Een veelgevraagde Turijnse gitarist die op de meer experimentele werken van Xiu Xiu, Einstürzende Neubauten, Paolo Spaccamonti, Father Murphy en Julia Kent een ondersteunende bijdrage levert.

Het zijn niet de meest toegankelijkste artiesten die nu hier met hun persoonlijke signalement het territorium afbakenen door een druipend spoor aan muzikale uitwerpsels achter te laten. Titan Arum is de vijfde plaat die de Italiaan onder het (r) alias uitbrengt. In principe een soloproject, maar door de aanwezigheid van eerder genoemde artiesten is het een veelzijdig collectief. Een bijzonder samenspel van een veelvoud aan gelijkgezinde muzikanten, die hun duistere schaduwen over de helse gedachtenkronkels van Fabrizio Modonese Palumbo werpen.

De zichtbare oppervlakte schoonheid welke van binnenuit door kwaadaardige cellen wordt aangetast. De misselijke ontoegankelijkheid houdt veel potentiele luisteraars weg. Laten we van een therapeutische muziekbeleving uitgaan die niet voor iedereen is weggelegd. Zelfs de zwartgallige Leonard Cohen Lullaby cover roept een soort van oer gevoelens op die in de begrippen angst, onwetendheid, machteloosheid, lust en de overige aspecten van de donkere zelfkant onder te brengen zijn. De laatste aardse nacht als het definitieve aftellen begonnen is en secondes slopend voorbij tikken.

De occulte psychedelica van het huiveringwekkende Botox is met onheilspellende field recordings volgepompt, welke Vanija van het industrial gezelschap NCN CNC CCC ertussen stopt. De jammerende angstkreet van het Father Murphy duo Freddie Murphy en Chiara Lee gesmoord door een zwerm aan allesvernietigende drones, stoffige kerkorgels en zware luidende doodsklokken. Botox, het verval plamuren en de bloedende littekens onder een flinke laag camouflageplastic verstikken.

Gitarist Jochen Arbeit van Einstürzende Neubauten sluit bij de bijna fluisterende gereanimeerde The Side Effects of Self Indulgence death disco sound aan, en overtuigd nog sterker in de lekkere dansbare Hard Ton Rmx. De waanzin van Jamie Stewart (Xiu Xiu) openbaart zich in Oblivion waar hemelbestormende beats door kerkelijke Moog paranoia bevochten worden. De poort naar de deprimerende postpunk wereld opend zich met het illustratieve Vacant Stares voorspel en de demonische The Llama and the Rabbit zen ervaring. Genadeloos worden we een smerige achterkamer binnengelokt waar sado machistische verwarrende The Sssophisssticated Sssofa Sssnakesss discobeats hard toeslaan.

Titan Arum is de eeuwig durende strijd tegen het lichamelijke verval, waar de grijsheid van de ouderdom de gerimpelde huid scheurt, en hompen taai vlees de breekbare fragiele botten als een afgedankte Red Coat enigszins bescherming bieden. Een kwartier lang pakt Fabrizio Modonese Palumbo zijn momenten door die eenzaamheid van het afsterven in desperate slide gitaarspel, een ronddolende mellotron en een adembenemend spoken word schouwspel te beantwoorden. De hel bevindt zich om de hoek met een grijnzende Fabrizio Modonese Palumbo als uitnodigende gastheer.