×

Recensie

Metal

28 juni 2013

Queensrÿche

Queensrÿche

Geschreven door: Richard Verbrugge

Uitgebracht door: Century Media / EMI

Queensrÿche Queensrÿche Metal 3.5 Queensrÿche – Queensrÿche Written in Music https://writteninmusic.com

Twee nieuwe Queensrÿche albums binnen een tijdsbestek van 2 maanden. Tsja, blijkt die split tussen voormalig zanger Geoff Tate en de anderen toch nog ergens goed voor. De publiekelijk uitgevochten en ronduit ordinaire ruzies sinds het vorige, dramatisch slechte album Dedicated To Chaos beheersten lange tijd de rock- en metalpers. Nu kan het gelukkig weer over muziek gaan.

Geoff Tate’s versie van Queensrÿche leverde in april met Frequency Unknown een redelijk album af. Twee maanden later is het de beurt aan de drie andere originele leden Michael Wilton (gitaar), Eddie Jackson (bas) en Scott Rockenfield (drums) om te laten horen waartoe ze in staat zijn. Helaas haalden ze niet gitarist van het eerste uur Chris DeGarmo terug, maar trokken de onbekende Parker Lundgren als nieuwe gitarist aan. De vervanger van Tate haalden ze op bij Crimson Glory en heet Todd La Torre.

De hoes toont het vertrouwde Queensrÿche symbool en de muziek die na het korte intro X2 losbarst, klinkt toch wel heel erg als Queensrÿche. De stevige melodieuze gitaarpartijen, strakke ritmesectie en het moderne, melancholische geluid klinken direct vertrouwd. La Torre is een degelijke zanger met een enigszins vergelijkbaar stemgeluid en zangstijl. De compositie is dynamisch met afwisselend harde en rustige passages en makkelijk meezingbare zanglijnen. Het lijkt wel of gitarist Wilton en drummer Rockenfield zich bevrijd voelen van een juk want beiden spelen onbevangen en klinken op dit en alle navolgende liedjes bijzonder geïnspireerd. Kwalitatief ontlopen de nummers elkaar niet veel al klinkt de band op de wat meer ingetogen nummers als A World Without en Open Road net iets beter dan op de fellere stukken als Vindication, Don’t Look Back en Fallout. Queensrÿche klinkt niet langer uitgeblust, maar energiek en enthousiast en lijkt erop uit om de bandreputatie weer wat op te vijzelen.

Na diverse luisterbeurten mogen we rustig concluderen dat Queensrÿche het diepe compositorische dal heeft verlaten, hun beste album sinds Promised Land (1994) aflevert maar nog wel een eindje is verwijderd van de toppen die men eind jaren tachtig bereikte. Men laat concurrent Geoff Tate’s Queensrÿche achter zich, maar verdient nog vooralsnog geen bolletjestrui.

Tracklist Queensrÿche:

  1. X2
  2. When Dream Go To Die
  3. Spore
  4. In This Light
  5. Redemption
  6. Vindication
  7. Midnight Lullaby
  8. A World Without
  9. Don’t Look Back
  10. Fallout
  11. Open Road


  1. X2
  2. Where Dreams Go To Die
  3. Spore
  4. In This Light
  5. Redemption
  6. Vindication
  7. Midnight Lullaby
  8. A World Without
  9. Don't Look Back
  10. Fallout
  11. Open Road