Kotsmisselijk waren de mannen van Queen in de zomer van 1975 van Norman Sheffield, hun manager tussen 1972 en 1975. Zanger Freddie Mercury was nog het meest aangedaan. Hij overtuigde de andere drie dat er een nummer over ‘boze Norman’ moest verschijnen op het ‘erop of eronder’ album van Queen, A Night At The Opera. Dat maakte de groep terwijl John Reid, de manager van Elton John zich over Queen had ontfermd.

In de tijd van Sheffield kregen de bandleden wel wat geld, maar per saldo waren ze platzak. Terwijl er toch al diverse hits waren gescoord en enkele succesvolle tournees tot een goed einde waren gebracht. “We hadden echt door dat het fout zat toen onze manager zichzelf een nieuwe Rolls cadeau had gedaan,” zei drummer Roger Taylor in een documentaire. De wapens waarmee Queen kon terugslaan, waren de gitaar, de stem en de pen.

Insane you should be put inside,

You’re a sewer – rat decaying in a cesspool of pride

Should be made unemployed

Then make yourself null – and – void,

Make me feel good

I feel good.

Aldus Death On Two Legs op het vierde Queen-album A Night At The Opera. Exact veertig jaar na doorbraakhit Killer Queen is er weer eens, net voor de feestdagen, een Queen-verzamelaar. Niet de eerste. Die verscheen in november 1981 en heette Queen Greatest Hits. In de jaren daarna verschenen nog een deel 2 en (na Mercury’s dood) deel 3, die vervolgens weer in één box werden samengebracht (The Platimum Collection).

Op zich is er een goede verzamelaar samen te stellen van al die nummers van Queen die wel de moeite waard zijn als introductie aan potentiële nieuwe Queen-fans, maar die het nooit tot single schopten, laat staan tot hit. Zo maakte Brian May er nooit een geheim van dat hij baalde dat een nummer als ’39 slechts een B-kantje was.

Ook is er bij al die mensen die al wel jaren groot Queen-liefhebber zijn een schreeuwende behoefte aan een goede uitgave van die talloze outtakes. Wel opgenomen, maar nooit uitgebrachte songs uit de volledige carrière van Queen. Vele tientallen zijn er. Dat is geen giswerk. In het bootleg-cricuit circuleert bijvoorbeeld de 5 cd-box The Vaults. Daarop staan vage probeerseltjes van nummers die later hun definitieve vorm kregen, maar ook volledig afgeronde tracks die nooit een album haalden. Hangman bijvoorbeeld, dat de groep al speelde tijdens de Britse tour als supportact van Mott The Hoople. En Feelings Feelings, ook al op het repertoire sinds 1973 en uiteindelijk in de studio vastgelegd in 1977.

Natuurlijk,lang niet al die nummers halen het bij Bohemian Rhapsody. Maar bijna 25 jaar na de dood van Freddie zouden Brian, Roger en de officieel gepensioneerde John Deacon de Queen-catalogus wel wat eehhh…royaler kunnen openstellen.

Queen Forever heet de nieuwste uitgave. Het hierboven vermeldde citaat uit Death On Two Legs is zeker niet één-op-één van toepassing op de (voormalige) Queen-leden. Vorige maand lieten ze nog een onberispelijke uitgave verschijnen van de twee tournees uit 1974. Die plaat, met twee concerten uit het Rainbow-theater vatte uitstekend de eerste drie jaar van de groep samen en toont aan hoe geolied de machine al was voordat Queen een wereldact werd.

Queen Forever is wat minder eenduidig. Het is de eerste verzamelaar die niet op hits is geënt. Tegelijkertijd staan er tussen de 36 tracks op de dubbelaar wel vijftien singles, die ook allemaal op één van de drie Greatest Hits-albums te vinden zijn. Nee, geen Bohemian Rhapsody inderdaad, ook geen Another One Bites The Dust, maar wel wereldhits als Crazy Little Thing Called Love, Somebody To Love en Who Want To Live Forever.

Wat het albumrepertoire betreft, vallen naast May’s stokpaardje ’39 (in de seventies ook en live-favoriet)vooral de mooie Mercury-ballads uit de vroege jaren op: Nevermore van Queen II en Lily Of The Valley van Sheer Heart Attack (beide 1974). Dat laatste nummer is een voorbeeld van de sprookjesachtige schrijfstijl die Mercury vanaf 1975 helaas losliet:

Serpent of the Nile relieve me for a while

And cast me from your spell and let me go

Messenger from seven seas has flown

To tell the king of Rhye he’s lost his throne

Wars will never cease

Is there time enough for peace?

Drowse van A Day At The Races (1976) is een voorbeeld van hoe Roger Raylor een tweede I’m In Love With My Car dacht te schrijven. Zo goed als dat nummer van A Night At The Opera is het echter niet. Mercury’s You Take My Breath Away (ook van ‘Races’) is wel een echte Queen-classic en ten onrechte nooit op single uitgebracht. Wat dit nieuwe album wel aardig maakt voor de ‘Queenie’ die nog niet écht alles heeft, is de aanwezigheid van een aantal ‘standalone’ versies van nummers die op bijvoorbeeld Queen II of Sheer Heart Attack in andere nummers overlopen, zodat het nummer nooit ‘los’ te horen is geweest.

En dan zijn er nog de echte ‘unique selling points’ van deze ‘nieuwe Queen. Want behalve 33 nummers uit de al bestaande discografie is er wel degelijk een greep in het archief gedaan. Geen royale greep, als gezegd. Slechts drie songs, waarvan er twee bewerkte versies zijn van solonummers van Freddie. Love Kills verscheen najaar 1984 in de hitlijsten als voorloper van Freddie’s solo-LP Mr Bad Guy, waar het nummer overigens niet op staat. De discoproductie van Giorgio Morodor is vervangen door een bescheiden balladbewerking door May en Taylor. Naar verluid nam Queen een eigen versie op voor het album The Works in 1984 en zijn die opnames nu bewerkt.

Wel op die LP uit 1985 staat There Must Be More To Life Than This. Freddie name het destijds op als duet met Michael Jackson, maar op Mr Bad Guy zingt Freddie het alleen. Bijna dertig jaar later wordt Jacksons bijdrage wel goed genoeg bevonden. Brian en Roger voelden een nieuwe muzikale backing toe aan de vocalen van Jackson en Mercury, vroegen William Orbit voor de mix en de track was klaar.

De enige echt ‘nieuwe’ Queen-nummer opent de dubbelaar en heet Let Me In Your Heart Again. Het werd opgenomen tijdens de sessies voor het album The Works (1984). Het is zeker sterk genoeg om te wedijveren van met andere tracks op dat album, hoewel het ook niet meer dan logisch is dat het wegviel om het evenwicht tussen ballads en uptempo-songs en nummers van de verschillende componisten te handhaven.

Maar goed, van dit soort tracks hadden Freddie en Brian er met gemak nog twintig kunnen selecteren. Verlanglijstje? Met Silver Salmon, Polar Bear, Sandbox, Cool Cat in duet met Bowie en de originele van Great King Rat zouden Brian en Roger een hoop Queen-aanhangers echt blij maken.

De uitgave die nu is verschenen, hinkt toch echt op twee gedachten: een collectie ‘Timeless Lovesongs’ die vooral leuk is voor Queen-volgers (die al die nummers al hebben) en drie ‘nieuwe’ tracks die geen van alle sterk genoeg zijn om op eigen kracht een nieuw publiek mee aan te boren.

Tracklisting Queen Forever:

CD 1:

1. Let Me In Your Heart Again
2. Love Kills – The Ballad
3. There Must Be More To Life Than This (W. Michael Jackson)
4. Play The Game
5. Dear Friends
6. Your’re My Best Friend
7. Love Of My Life
8. Drowse
9. You Take My Breathe Away
10. Spread Your Wings
11. Long Away
12. Lily Of The Valley
13. Don’t Try So Hard
14. Bijou
15. These Are The Days Of Our Lives
16. Nevermore
17. Las Palabras De Amor
18. Who Wants To Live Forever

CD 2:

1. I Was Born To Love You
2. Somebody To Love
3. Crazy Little Thing Called Love
4. Friends Will Be Friends
5. Jealousy
6. One Year Of Love
7. A Winter’s Tale
8. ’39
9. Mother Love
10. It’s A Hard Life
11. Save Me
12. Made In Heaven
13. Too Much Love Will Kill You
14. Sail Away Sweet Sister
15. The Miracle
16. Is This The World We Created
17. In The Lap Of The Gods…Revisited
18. Forever