Pond
The Weather
The Weather is alweer het zevende album van Pond. Kevin Parker (bekend van Tame Impala) is op deze plaat niet meer te horen maar zat nog wel als producer achter de knoppen. De band uit Perth komt weer eigenzinnig uit de hoek met die typische, onvoorspelbare psychedelica die vaak niet gespeend is van pop appeal.
De band klinkt catchy en uitnodigend op Paint Me Silver, The Weather en Sweep Me Off My Feet. Laatstgenoemde is de hitgevoelige single, een nummer vol verlangen dat ietwat wordt ontsierd door een lompe beat en een scheurende gitaar.
De titel van het album verwijst mede naar het huidige sociaal-politieke klimaat in de wereld. Sowieso geeft Pond in de teksten blijk van betrokkenheid. In het psychedelische The Edge Of The World pt. 1 brengt de band een boodschap over exploitatie en kolonisering. Iets wat in Perth, met zijn mijnbouw en oliewinning, zeker altijd een thema is geweest. En de sci-fi-dramatiek van 30000 Megatons is ook verre van oppervlakkig: ‘And if I was the man on the Moon, I wouldn’t let us near / I’d stand on a crater with my shotgun to the sky / And leave us to our mines and our Tinder ’til we die / And the Earth will sigh, and the Moon will wipe its brow’.
The Weather is meer interessant en onderhoudend dan dat je echt van een zware voltreffer kunt spreken. Echte hoogtepunten zijn schaars. Aan de andere kant is het merendeel van de songs goed genoeg voor meerdere draaibeurten. Zen Automaton is kleurrijk en ontroerend, een beetje als The Flaming Lips in hun beste dagen. Colder Than Ice is een onberispelijk openende ‘eighties’/synthpop-track. De belofte wordt helaas niet helemaal ingelost in de volgende minuten maar dat mag de pret niet echt drukken. De chaotische rock van A/B wordt halverwege afgekapt voor een ruimtelijk klinkende pianoballad. En waarom ook niet? Edge Of The World pt. 2 kent een dramatische, meerstemmige finale die een beetje doet denken aan het slot van The Dark Side Of The Moon, een album dat ongetwijfeld een rol heeft gespeeld in het muzikale leven van de leden van Pond.
The Weather zal geen status van moderne klassieker vergaren maar de kleurrijke, bevreemdende en soms tot nadenkende stemmende songs zullen Pond voorlopig nog wel even op de kaart houden.