De derde grote soundtrack voor een film die Peter Gabriel maakte was die voor de film Rabbit-Proof Fence van Philip Noyce. Ook weer tot een volledig album omgebouwd werd dat Long Walk Home.

De opmerkelijke verhaal van de film heeft een basis in het boek van Doris Pilkington Garimara waarin ze vertelt over haar moeder Molly en twee Aboriginalmeisjes die in de jaren 30 ‘gevangen’ uit een door een overheid opgezet ‘opvoedingsreservaat’ Moore River Native Settlement, ten noorden van Perth in West Australië, vluchten om naar hun families terug te keren. De film volgt de meisjes gedurende de negen weken waarin ze de 2400 kilometer langs de rabbit-proof fence (een hekwerk dat de konijnen en ander gedierte vol ziekten van het oostelijk naar het westelijk gedeelte moest weghouden) afleggen naar hun familie in Jigalong, terwijl ze achterna worden gezeten door blanke autoriteiten en zogenaamde Aboriginal-opspoorders.

De muziek voor Long Walk Home is net als voor Birdy opgebouwd uit eerdere muziek van Gabriel. In dit geval zijn een aantal stukken op de soundtrack gebaseerd op Sky Blue van het album Up, dat een paar maanden later dat jaar (2002) verscheen en waarvan hij aangaf ruim 10 jaar mee bezig te zijn geweest om te vervolmaken. De prachtige melancholische compositie die op Up door de zang van The Blind Boys Of Alabama tot grote hoogten wordt opgebouwd heeft een doorlopende muzikale rode lijn door de soundtrack heen. Net zoals hij deze song al eerder gebruikte om zijn legendarische OVO millenniumshows in de O2 in Londen emotioneel vorm te geven.

Eigenlijk was de soundtrack voor Rabbit-Proof Fence de eerste muziek die er van Gabriel op plaat uitkwam na een wel heel langdurende tienjarige stilte na Us. Waar juist zijn laatste soloalbums een meer poppy uptempo, zelfs funky Gabriel lieten horen was juist de soundtrack van Rabbit-Proof Fence weer de Gabriel van de uitgestrekte, filmische stukken te horen. Stukken doortrokken van melancholie en in sfeer naadloos aansluitend op het verhaal van de film.

Met de slimme toepassing van Aboriginal-instrumenten en muziek trekt hij zijn door toetsen gedreven stukken, zonder al te veel percussie, op naar sfeervolle hoogten. Met een enorme lijst aan muzikanten (muzikanten die Gabriel ook hielpen Up te vervolmaken, het album waar hij de jaren voorgaande op Long Walk Home druk mee bezig was) creëert hij met zijn muziek een sfeer die zowel indringend als melancholisch en hoopvol is. Met het toevoegen van veel extra muziek die niet in de film gebruikt werd/kon worden maakte Gabriel met Long Walk Home een album dat zeker ook op zichzelf kan staan.

Over het vinyl: Long Walk Home is net als Gabriel 1, 2, 3, 4, So, Us, Up, Birdy en Passion uitgebracht op vinyl in de zogenaamde Half-Speed Remastered geluid en is op 45 toeren af te draaien. Geperst op lekker zwaar 180-grams vinyl laten de albums de optimale geluidskwaliteit horen. Het vinyl werd geperst door de bekende Matt Colton bij Alchemy Mastering, gemasterd door Tony Cousins bij Metropolis en alles werd gecoördineerd door Gabriels belangrijke sound engineer Richard Chappell. Juist door deze expertise in te schakelen klinken de albums nu beter dan ooit. De vinyledities zijn uitgevoerd in lekker dikke hoezen met het originele artwork en extra veel foto’s.