Het tweede soloalbum van Peter Gabriel, simpelweg 2 getiteld maar door de opvallende hoes ook wel ‘scratch’ genoemd, liet een spannende muzikale groei horen.

Wars van de heersende punk die Engeland gedurende de laat jaren 70 overspoelde, kreeg de solocarrière van Peter Gabriel steeds meer vorm. Niet helemaal tevreden met de Bob Ezrin-sound van zijn eersteling vroeg Gabriel voor 2 gitarist Robert Fripp, die ook op 1 al als gitarist te horen was, de productie op zich te nemen. Met een Gabriel die minder daadkrachtig zichzelf als muzikale alleskunner wilde tonen, was 2 (1978) dan nog wel geen coherent werkstuk te noemen maar had het album in ieder geval wel een eenduidiger sfeer.

Met albumopeners On The Air en D.I.Y, songs die al snel ware live krakers werden, opent 2 gelijk heel sterk. Het blijven geweldige songs met sterke hooks en een krachtige refreinen. Ook het prachtige White Shadow en Indigo zijn sterke Gabriel songs. En albumafsluiter Home Sweet Home sluit daar, met saxofoon opgesierd, fraai op aan. Daar tegenover staan dan weer tracks als het wat slappe, door een reggaebeat gedreven, A Wonderful Day in a One-Way World of de wat krampachtige rocker Perspective.

Meest fascinerend is dan Exposure, een meer dan geweldige track die in eerste instantie als een Fripp-jam klinkt maar zich al snel daarna als een heerlijk muzikaal avontuur ontwikkelt. De compositie, met een nadrukkelijk aanwezige Fripp (met zijn eigenzinnige Frippertronics), een heerlijk diep pompende Tony Levin op bas en een lekker zwaar klappende Jerry Marotta, de man die ook zo belangrijk voor de Gabriel-sound was in die beginjaren, bleek de basis voor heel veel muziek die Gabriel later ging opnemen.

Gabriel 2 is de gevarieerde opvolger van zijn zo succesvolle solodebuut en laat een muzikant horen die zichzelf wederom uitdaagt en met de hulp van geweldige muzikanten weer een heel stap verder komt in het bouwen van een ware legacy.

Over het vinyl: Gabriel 2 is, net als 1, 3 en 4 uitgebracht op dubbelvinyl in de zogenaamde Half-Speed Remastered geluid en zijn op 45 toeren af te draaien. Geperst op lekker zwaar 180-grams vinyl laten de albums de optimale geluidskwaliteit horen. Het vinyl werd geperst door de bekende Matt Colton bij Alchemy Mastering, gemastered door Tony Cousins bij Metropolis en alles werd gecoördineerd door Gabriels belangrijke sound engineer Richard Chappell. Juist door deze expertise in te schakelen klinkt de tweede Gabriel nu beter dan ooit. De vinyl edities zijn uitgevoerd in lekker dikke hoezen met het originele artwork.