Het is een eer als de meer experimentele collega’s uit de elektro scene hun eigen invulling aan jouw plaat geven. Zeker als deze nog niet eens zo lang geleden verschenen is. Set My Heart on Fire Immediately is principieel helemaal compleet, maar schijnbaar inspireert het een dertiental eigenzinnige dance georiënteerde acts voldoende om vervolgens allemaal een ander nummer onder handen te nemen. Er valt niks negatiefs op aan te merken, men is zorgvuldig met deze opdracht aan de slag gegaan. Natuurlijk zitten er een aantal uitschieters tussen die er bovenuit steken, al blijkt het eindresultaat over de hele linie verbluffend sterk.

Zo kom je bij Whole Life tot de ontdekking dat de stem van Mike Hadreas alias Perfume Genius erg dicht tegen de zachte kant van Andy Bell van Erasure aanleunt. Jaakko Eino Kalevi voegt de nodige eighties synthpop toe die zich met het baanbrekende werk van Vince Clarke meten. Het gaat op IMMEDIATELY Remixes dus vooral om het herplaatsen van de songs in een andere context, met verrassende solide uitvoeringen. Describe heeft zich tot een gevoelige en sensueel gezongen duistere trage clubtrack getransformeerd, waarmee A. G. Cook de zuigende grunge invloeden geheel geëlimineerd heeft en er niks meer van herkenning terug te vinden is.

De On The Floor Initial Talk Remix, heeft dat lichtvoetige zonnige jaren tachtig gevoel, en kan probleemloos als single de komende zomer overleven. Boy Harsher houdt het met de kille synthpop van Your Body Changes Everything dicht bij zichzelf die klakkeloos bij die geweldige duistere grimmige elektropop aansluit welke op Carefull dominant aanwezig is. Jenny Hval blijft met haar real life Leave voordracht vlak in de buurt van de horror techno waarmee ze naam maakt. Het mysterieuze beangstigende Moonbend ontwikkelt zich in de handen van Nidia tot een bezwerende voodoo tribal dance. Katie Dey laat het gejaagde Borrowed Light op soepele ambient house weg dirigeren waarbij industrial echo’s paraat staan om hardhandig in te grijpen.

Nothing At All mist juist weer die zuigende zware omlijsting die oorspronkelijk wel aanwezig is. Westerman voegt hier een spannend verhalend geheel aan toe, waardoor het in een hedendaags hoorspel met krachtige klassieke elementen ontaard. Actress laat het licht croonende One More Try in een vergeten jazzy zwart-witte film noir soundtrack omlijsting verdwalen, die de vervreemding van de jaren negentig oproept. Some Dream heeft minder destructieve nachtmerrie uithalen, het lugubere onderhuidse gevoel zit meer in de fluisterende voordracht van Koreless, die als een geheimzinnige vreemdeling in het origineel inbreekt.

Just a Touch wordt door Danny L Harle tot een betere door oldschool The Prodigy beïnvloedde track bewerkt. De eighties Womack and Womack soul welke Jim-E Stack aan Without You toevoegt vind zijn voltooiing door de nodige nineties elektrofunk. Planningtorock borduurt daar in het veiligere met breakbeats vol geprakte Jason speels op voort. Ondanks dat de noodzaak van dit unieke remix album ontbreekt is het wel een aangename belevenis om door de ogen van deze omvangrijke danceproducers mee te kijken.