Mooi om te zien en horen hoe Penguin Cafe zich de afgelopen jaren binnen de warme familie die platenlabel Erased Tapes is, muzikaal heeft doorontwikkeld. Handfuls of Nights is de wel heel erg fraaie opvolger van het al erg mooie Imperfect Sea van drie jaar terug.

Toen Arthur Jeffes in 2009 Penguin Cafe oprichtte als vervolg op Penguin Cafe Orchestra, de band die zijn vader Simon in 1972 startte en die met steeds weer vernieuwende muziek op meesterlijke albums legendarisch werd, waren de verwachtingen gelijk hoog gespannen.

Met hun in eigen beheer uitgebrachte debuut A Matter Of Life… en opvolger The Red Book maakte Jeffes duidelijk dat hij met Penguin Cafe een muzikaal andere muzikale koers zouden gaan varen. Minder hectisch variërend in stijlen, meer filmisch opbouwend in sferen en meer duwend richting eigentijds en gebruikmakend van de electronic technieken van nu. Met het erg fraaie The Imperfect Sea, het eerste album op Erased Tapes, schoot Penguin Cafe gelijk door naar een groot publiek.

Op Handfuls of Nights trekken ze de muzikale lijn van de voorgaande albums fraai door. Arthur Jeffes heeft een mooie band bij elkaar gebracht die, in de geest van zijn vader, muzikanten uit verschillende muzikale stromingen kent en de liefde voor Penguin Cafe in zich dragen. Naast muzikanten van de Londense Royal College of Music zijn ook trouwe muzikale vriend en geweldig violist Oli Langford naast Suede toetsenman Neil Codling en Gorillaz drummer Cass Brown in de band te vinden.

Het is tevens een band vol muzikale mogelijkheden aangezien veel muzikanten in de band meerdere instrumenten bespelen. Waar hun vorige album meer folk geïnspireerd was heeft Handfuls of Nights een meer naar eigentijdse dan weer naar electronic sferen neigend geluid. Dat komt niet alleen door het ruime gebruik van strijkers en verschillende typen piano, harmonium en synthesizers maar ook door de manier waarop de composities zijn opgebouwd.

Jeffes zet de meeste composities vanachter zijn piano op om ze daarna in briljante, tegelijk hartveroverende arrangementen naar een hoog plan te tillen. Tijdloze composities die door de rijke arrangementen veel emoties oproepen.

Penguin Cafe schiet op Handfuls of Nights meer dan ooit door naar filmische en melancholieke sferen. Dat is mede te danken aan het feit dat Jeffes door Greenpeace gevraagd werd vier stukken muziek te schrijven die het veranderende leven op Antarctica en die van de pinguïn, meer dan het symbool van de band, in het bijzonder, als uitgangspunt zou hebben. Jeffes heeft Antarctica meerdere malen bezocht en pakte de uitdaging met beide handen aan. De vier composities voor Greenpeace werden er in totaal negen en Handfuls of Nights was geboren.

Handfuls of Nights is een betoverend mooi album. Waar wij dachten dat Jeffes met zijn composities op voorganger Imperfect Sea zichzelf al overtroffen had, blijkt dat met Handfuls of Nights nogmaals het geval. Dat Antarctica zijn hart veroverd heeft komt in elke compositie optimaal terug. En wat een geweldige muzikanten heeft hij om zich heen om zijn composities uit te voeren.

Een album dat met Winter Sun als openingstrack gelijk de beelden van Antarctica in je hoofd plant, dat het gevoel met het daarop volgende Chintrap door je aderen laat stromen om dan met het hemelse Chapter diep je hart te raken. Het dromerige Adelie, met prominent en indringend contrabas-spel van Andy Waterworth, is al net zo.

De composities die daarop volgen zijn al net zo bijzonder en indrukwekkend. At The Top Of The Hill They Stood gedragen door prachtig spel op het harmonium, Pythagoras On The Line Again met zijn doorlopende in-gesprek-toon, het ruimtelijke The Life Of An Emperor met zijn fraaie percussie-elementen en sublieme strijkers, Gentoo Origin en de solopiano albumafsluiter Midnight Sun zijn allen van een uitzonderlijke klasse en grootse muzikale warmte.

Handfuls of Nights is een album waar de emoties zo hard vanaf spatten dat die niemand onberoerd zal achterlaten.