Het is alweer tien jaar terug dat Penguin Café startte, de band opgericht door Arthur Jeffes en het enige echte vervolg op Penguin Cafe Orchestra, de legendarische band van zijn vader Simon. Een jubileum dat gevierd wordt met een heruitgave van hun debuutalbum A Matter of Life.

A Matter of Life bleek de opmaak voor een Penguin Cafe nieuwe stijl waarvan de sound met elk nieuw album indrukwekkender wordt. Toen de band in 2009 door Arthur en aantal goede muzikale vrienden (waaronder Cass Brown (Gorillaz), Neil Golding (Suede) en Oli Langford (één van meest gevraagde violisten binnen het Brits muzieklandschap) nieuw leven werd ingeblazen waren de verwachtingen eigenlijk laag, afwachtend.

Hun eerste twee albums A Matter of Life (2012) en The Red Book (2014) brachten ze zelf uit omdat er bij geen enkele platenmaatschappij belangstelling bleek te zijn. Ondertussen werd de band door andere muzikanten op handen gedragen en werd met optredens op speciale locaties (wij zagen de band ooit ten tijde van The Red Book in een verscholen theater in Notting Hill) de belangstelling voor de band steeds groter.

Erased Tapes baas Robert Raths zag de band en tekende ze voor zijn label en de daarop volgende albums The Imperfect Sea (2017) en Handfuls of Night (2019) verschenen vervolgens met veel succes op zijn label.

De heruitgave van A Matter of Life (ook voor het eerst op vinyl nu) laat nogmaals horen hoe de sound van de band reeds op hun eersteling van spelplezier en muzikale vernuftigheid in elkaar steekt. Net als zijn vader heeft Arthur dan wel een duidelijk muzikaal idee met de band voor ogen maar is de invulling steeds weer genre-overtredend.

Diep duikend in de folk, klassiek, jazz en pop geeft het debuut reeds de contouren aan van de sound die ze op hun latere albums vervolmaken. Met de violen als kenmerkende extra op de sound en steeds weer fantastisch gespeeld en fijn in muzikale variatie. Veel stukken van het debuut werden door de jaren heen favorieten van de concertbezoekers.

A Matter of Life is een zeer bijzonder album, misschien nog wel meer na de tien jaar dat de band bestaat. Toch wel onbegrepen ten tijde van release (waar een groot gedeelte van pers en publiek dacht dat je de legende van Simon’s Penguin Cafe Orchestra nooit kon benaderen) en met terugwerkende kracht nog zoveel beter dan bij uitkomst gehoord.

Vanaf albumopener That, Not That opent zich een bandgeluid dat specifiek en intrigerend is, tegelijk zo vrij en los. Luister alleen al naar stukken als het sfeervolle Finland, het langgerekte From a Blue Temple of het door Latijnse ritmes gevoede Ghost in the Pond en je begrijpt waarom deze band vanaf het allereerste moment veel meer aandacht had moeten krijgen.

Harry Piers, een stuk dat Arthur schreef voor de herdenkingsdienst voor zijn vader, is een wonderlijk mooie pianocompositie die, hoewel volledig anders als de rest van de composities op het eerste album, wel het slotstuk van elk concert van de band werd. Harry Piers ontwikkelde zich over de jaren dat het gespeeld werd behoorlijk en is voor de 10th anniversary uitgave dan ook opnieuw opgenomen.

Prachtig is ook het coverwerk van het album. Waar het debuut een erg mooi schilderij van zoon en pinguïn, met een overduidelijke vader connectie, van de hand van Emily Young kende, maakte fotograaf Alex Kozobolis er deze keer een dochter op de arm van pinguïn, vader Arthur met die zo bekende Penguin ‘kap’ over het hoofd, van.

A Matter of Life… 2021 is een prachtige uitgave (ook de sound is fraai opgepoetst) van een album dat eens te meer volle aandacht verdient.