×

Recensie

Alternative

26 februari 2020

Peggy Sue

Vices

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht in eigen beheer

Vices Peggy Sue Alternative 3 Peggy Sue – Vices Written in Music https://writteninmusic.com

Met het onverwachte overlijden van gitaarheld Buddy Holly op 3 februari 1959 gaat de muziek een beetje dood. Ook Richie Valens en J.P. “The Big Bopper” Richardson overleven het fatale vliegtuigongeluk niet. Vrouwpersoon Peggy Sue groeit al snel tot mythische waarde uit. Deze hit van Buddy Holly vormt genoeg inspiratiebronnen voor andere artiesten en er is zelfs een cultmovie naar haar genoemd. Bovenal is het vooral een ode aan de rockmuziek, zoals wij deze nu kennen.

Rosa Slade en Katy Young lenen de naam van deze legendarische figuur, die hier voor pure meisjesrock symbool staat. Hoe mooi en krachtig is het om je als een muzikale nazaat van deze bezongen geliefde te presenteren. Vanuit Brighton is het duo al sinds 2009 actief, en leveren ze in een korte tijd vier voor elkander inruilbare albums af. Vanaf 2014 is het stil rondom twee deze dames en verschijnt nu dan eindelijk de lang verwachte Choir of Echoes opvolger.

Op Vice duiken ze nog dieper in de inspiratiebronnen die de alternatieve pop uit de jaren negentig te bieden heeft. Het dromerige onverschillige aspect heeft voor helder geproduceerde kristalletjes plaats gemaakt, waarmee ze het gouden gitaarrock randje opzoeken. Want eigenlijk ligt daar de hedendaagse indie beweging roots. Terwijl de stoerdere rockers de zalen onveilig maken en dagelijks hun werkveld uitbreiden, broeien de studentikoze softe outsiders op hun zolderkamertjes in stilte op een veilig weerwoord.

Peggy Sue heeft iets liefs en vredigs in zich. Prachtig harmonieus geven de dames op elkaars samenspel antwoord. Want in die samenzang schuilt hun innerlijke kracht. Het is een bevestigend vraaggesprek tussen twee gelijk gestemde zielen, en door die charmante luchtigheid zit er ook iets puberaals in. Nergens wordt het echt diepzinnig, al is er van speelse kneuterigheid ook geen sprake. Het overtuigt allemaal best wel, waarbij een pakkend hoge aaibaarheidsfactor een grote belangrijke rol speelt.

Niet altijd hoeft muziek diepzinnig te zijn. Soms is het al prima als er een soort van charmante luchtigheid in de songs zit, en mag het allemaal verder wat publieksvriendelijk overkomen. Peggy Sue brengt relaxte zomerpop met een klein donker randje. Ergens blijf je op de hoede voor die opslokkende zonsverduistering en onvoorspelbare regenbuien.

Buiten de vocalen vallen vooral de slaapliedjes achtige akkoorden op die berustend uit de standje psychedelische Velvet Underground gestemde gitaren tevoorschijn komen. In combinatie met de soms tegen het kinderlijke aanleunende zang geeft het een echt jaren tachtig postpunk tintje. Al staan er ook genoeg verbeeldende tracks op die zich prima als ondersteuningsmateriaal voor een road movie soundtrack uitlenen.

De toon is zo Amerikaans waardoor Peggy Sue de indruk wekt dat ze totaal niet aan het Britse thuisland gelinkt willen worden. De overstap naar de Verenigde Staten ligt als vijandig landsverraad op de loer. En heel eerlijk gezegd, daar komen ze veel meer tot hun recht komen. Vice is een geoorloofde zonde, een gemeende hunkering naar de eerste rokjesdag.



  1. I Wanna Be Your Girl
  2. In Dreams
  3. Vices
  4. Motorcade
  5. Souvenirs
  6. Better Days
  7. Validate Me
  8. Slow Fade
  9. Remainder Blues
  10. In the Shallows