×

Paul Weller

On Sunset

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Polydor

Paul Weller - On Sunset
On Sunset Paul Weller Alternative 4 Paul Weller – On Sunset Written in Music https://writteninmusic.com

De livepromotie van On Sunset, het vijftiende album van Paul Weller, kan dit jaar helaas in de ijskast. Het duurt zelfs nog tot april 2021 voordat Weller weer naar Nederland komt. Hoe jammer dat ook is, de muziek op de nieuwe plaat zal de teleurstelling verzachten want On Sunset kun je nu al één van dé platen van deze zomer noemen. Een plaat die dwingt tot ontspannen en genieten, en die deuren opent die te lang gesloten bleven.

Met On Sunset is Weller weer terug bij Polydor, het label dat hij na The Style Council verliet. Opvallend is dat Wellers muzikale partner in die band, Mick Talbot, meespeelt op de plaat. Hannah Peel, met wie Weller succesvol samenwerkte op het voorgaande True Meanings én in de Royal Festival Hall, is ook van de partij, evenals folktrio The Staves, dat achtergrondzang levert.

On Sunset is vooral een warm en weldadig album dat de geest van de jaren zeventig (en een vleug Style Council) in zich draagt: veel soul en de nodige scheuten funk en orkestrale filmmuziek. Ieder Paul Weller album draagt dat wel in meer of mindere mate in zich, maar op deze vijftiende geeft The Modfather die kant in zijn muzikale wezen nóg ruimer baan. Aangevuld met blazers, strijkers, elektronica en, zoals gezegd, extra zangstemmen hebben Weller en band tien weelderige songs gecreëerd.

Weller houdt het eerste half uur de aandacht gemakkelijk vast. Het is moedig om direct te openen met een track van zeven minuten, maar Mirror Ball, oorspronkelijk bedoeld voor de vorige plaat, is een weldadige suite, gedrenkt in nostalgie, terugblikkend op de ‘dance hall days’ van vroeger. Hierna volgen twee korte songs: de lichtvoetige southern rock met soul van Baptiste had niet misstaan op Stanley Road en het zwoele, groovy Old Father Tyme biedt opvallend veel sferen en kleuren binnen vier minuten: ‘Time will become you / You will become time’. Het speelse en theatraal klinkende Equanimity laat zowaar een vioolpartij van Slade’s Jim Lea horen.

Het album bevat een aantal zwierige, orkestrale songs die van de plaat een mooi coherent geheel maken: Village bijvoorbeeld, en de titelsong, vol zomerse seventies grandeur. Ook het afsluitende Rockets mag niet onvermeld blijven; deze fraaie, melancholieke song hangt zelfs tegen de bombast aan.

Naast Village maakt Weller de afgelopen maanden nog twee tracks bekend: Earth Beat, een hoopvolle, licht psychedelische popsong (met R&B-zanger Col3trane) en More, waarop Julie Gros van het Franse Le Superhomard meezingt. Triphopbeats, strijkers, fluit en sax kleuren deze track met zijn realistische, eerlijke tekst: ‘All I do is use my time / Dreaming of a place / Where I’d find such happiness /But little came from having more’. Akoestisch bleek dit eerder dit jaar al een prachtsong, in vol ornaat is het één van de hoogtepunten van On Sunset.

Paul Weller verrast met On Sunset niet zoals hij dat met het ingetogen True Meanings deed, of met uitdagende, ruwere platen als Wake Up The Nation en Sonik Kicks. Ook biedt de plaat wat minder variatie in sferen dan het merendeel van Wellers andere soloalbums. Daar staat echter wel tegenover dat On Sunset een bijzonder mooi geheel vormt en de kleurrijke muzikale klasse van Weller in al haar pracht laat horen. De zoveelste parel dus en, zoals gezegd, een heerlijke zomerplaat.



  1. Mirror Ball
  2. Baptiste
  3. Old Father Tyme
  4. Village
  5. More
  6. On Sunset
  7. Equanimity
  8. Walkin'
  9. Earth Beat
  10. Rockets