Dat het gros van de bands uit België niet aan voorspelbaarheid doet mag onderhand wel duidelijk zijn. Het uit Brussel afkomstige Paradoxant is daar bepaald geen uitzondering op, zoals hun debuut Earworm optimaal laat horen.

Dat het gros van de Belgische muzikanten in meerdere bands tegelijk speelt ook niet. Zo ook bij Paradoxant. Zanger/multi-instrumentalist Antoine Meerssemann komt uit BRNS, drummer Antoine Pasqualini uit Monolithe Noir en drummer Romain Benard uit Ropoporose.

In Paradoxant vinden ze elkaar in nog avontuurlijker sferen. Earworm is precies wat de titel aangeeft een plaat die, hoe haaks die ook klinkt, wel gelijk via je oren in hoofd blijft hangen. Een plaat die je na beluistering gelijk weer op wilt zetten om de songs goed of nog beter te doorgronden.

De mannen van Paradoxant spelen optimaal met elektronica, verdraaide stemmen, vervreemdende geluiden en spannende ritmes. Dan weer melodieus en tamelijk toegankelijk, dan weer schieten ze heerlijk vervaarlijk door. Luister naar de bizarre tegelijk overrompelende opener Rebirth en verbaas je daarna over de vreemdsoortige toegankelijkheid van opvolgtrack Dead Beat en je bent verkocht. Wat gebeurt hier allemaal in die eerste twee tracks van het album al?

Hun muziek noemen ze zelf synthpsychedelisch en inderdaad is dat wat de mannen met hun vintage synthesizers, gitaren met veel effectpedalen, rijke ritmepatronen en microfoons op blenderstand het best omschrijft. En heerlijk bizarre muzikale hutspot die volop intrigeert. Modern Lie, zo radiovriendelijk als radiovriendelijk zou zijn voor alternatieve muziek, Unheimlich dan weer zo donker als de muzikale tachtiger jaren in beste vorm waren.

Het gedreven Faster, het lome, gedragen en erg intrigerende Asylum, Ha Ha Ha Ha, met zijn schijntoegankelijkheid en onderhuidse prikkel die naar het einde toe alleen maar meer boven komt, het vervreemdende Sometimes en de fantastische albumafsluiter Summer Glow die het album vol spanning afsluit, zijn dan ook optimaal verrassende tracks vol muzikaal avontuur.

Earworm is exact zoals de titel al aangeeft een album dat je na beluistering maar slecht uit je hoofd kunt halen. Het is een fascinerende collectie onvoorspelbare songs zonder schroom en vol avontuur en experiment vastgelegd. Een album om maar slecht afscheid van te kunnen nemen als ie eenmaal op de draaitafel ligt.