Palace
Life After
Fijn om zo’n band als Palace te hebben. Hun debuut So Long Forever (november 2016) was zo’n prachtplaat die langzaam aan een veel groter publiek dan verwacht bereikte. Juist in die luwte bleken ze het best te gedijen. Haast ongemerkt brachten ze het afgelopen voorjaar met het wonderlijk schone Heaven Up There een van de mooiste Britse singles van de afgelopen jaren uit. Het bleek de voorbode naar het prachtige tweede album Life After.
Van So Long Forever en Life After werd vriendenband Palace, nadat bassist Wil Direy de band voor de opnamen van Life After startten verliet, een trio met Leo Wyndham (zang, gitaar), Matt Hodges (drums) en Rupert Turner (gitaar). Het verlies van de bassist heeft de gloedvolle sound van de band in niets aangetast.
Ambitie is en blijft het mooiste dat muzikanten je kunnen aandoen. Het lang gerekte Heaven Up There was daar al een heel mooi voorbeeld van maar luister toch eens naar de titeltrack waar het nieuwe Palace album mee opent. Wat een verbluffend mooie tijdloze prachtsong waarbij hun zo kenmerkende sound, inclusief die prachtstem van Wyndham, en strijkers de perfecte aanvulling in plaats van opvulling zijn.
Het is de fraaie voorbode van een elf songs tellend album waarop hun muzikale groei optimaal te horen is en hun bitterzoete songs nog mooier en dieper voor het voetlicht komen. Weergaloos mooi geproduceerd door Catherine Marks en Luke Smith, het duo dat in 2018 tot Producer of the Year werd uitgeroepen in hun thuisland vanwege hun producties voor Wolf Alice, St. Vincent en PJ Harvey.
Mooi hoe de nieuwe Palace songs bij elke beluistering dieper onder je huid gaan zitten. Songs als Berlin, Younger en Caught My Breath zijn songs die gelijk je oren prikkelen maar met Martyr, No Other en Bones raakt de band al net zo hard toe. Songs volop prikkelende wendingen, verrassende elektronische aanvullingen en dragende emoties.
De mannen van Palace baden hun songs in een ruimtelijk geluid waar de elektrische gitaar de basis is voor de zang van Wyndham. En wat hebben ze soms weinig meer nodig dan dat. All In My Stride is daar een prachtig voorbeeld van. En wat blijft Heaven Up There, de albumafsluiter van Life After, toch een onwaarschijnlijk mooie song. Meer dan genoeg reden om het album gelijk weer op te zetten.
Life After is een ijzersterk tweede album. Een album dat in volle glorie de sound van Palace naar een nog hoger plan tilt. Zonder twijfel één van de mooiste van dit jaar.