Het Overijsselse Paceshifters heeft optreden en zalen platspelen nóg hoger in het vaandel staan dan de meeste andere bands. Geruggensteund door een gestage stroom albums – vier tussen 2010 en 2018 – bracht dat de band op vele podia in Nederland en daarbuiten. Wat dat laatste betreft: intensieve tours van enkele weken of meer zijn de band niet vreemd. Zo trok de band ooit zes weken door Canada.

Langdurig binnen zitten was dan ook een zeer vreemde gewaarwording voor een band die je bepaald niet kunt omschrijven als studiodieren. Nu lonken de podia weer en is er het vijfde album Brand New Plan. Samen met de Belgische Ian Clement nam het trio een frisse, (natuurlijk) stevig rockende maar ook dynamische plaat op die er zeker mag zijn.

De opener Rhythm Of The Ocean, over orka’s in gevangenschap, is weids, langzaam aanzwellend als het tij en eindigt klein. Hierna knalt de band er regelmatig stevig in. Crawling is een korte, spetterende rocksong, Hurdles een indierocker met popappeal die de jaren negentig doet herleven. Warm maar ook stevig. En vooral erg smakelijk. De vierde single, Backseat Driver, ademt ook sferen van de nineties, al is deze song meer een staalkaart van stijlen en sferen: aanvankelijk strak en pakkend maar later vol tempowisselingen. De lange break mondt uit in een koortje terwijl op de achtergrond de motor weer schreeuwend op gang komt. Voorwaar, geen radio/streamingvriendelijk unit shifter, maar wel een erg voedzame gitaarrocker.

Sun And Moon is atmosferischer, vooral door de effecten op de zang én de extra vocalen. Frontman Seb Dokman krijgt hier gezelschap van drummer Jesper Albers. Different Man laat mooie gitaar horen in de opbouw. Dromerige, introspectieve sferen met een subtiele inbreng van viool. ‘This is what I am / I became a different man / And you came home / With a brand new plan / Don’t be scared / We will understand’. Een pas op de plaats voor de band die altijd zo vaak on the road is om iedereen plat te spelen. Iedereen wordt ouder en levens veranderen natuurlijk. Dat neemt overigens niet weg dat Paceshifters weer klaar is voor de podia, iets wat natuurlijk nooit is veranderd. Ook niet in 2020 en 2021.

Wasted Days wisselt slepende passages af met lekkere strakke stukken waarin de band een mooie gitaarsound te pakken heeft. World Wide Web is hierna richting het einde van het album een laatste hoogtepunt, een song met een heerlijke, geestverruimende, stuiterende bulldozerbreak en bevlogen teksten: ‘World wide web / Don’t act like you’re in need of saving / Play the victim / Misbehaving / Face the facts / Look them in the eye / I wrote this down so you can’t deny’.

Met nog een handvol optredens op de rol dit jaar en een overtuigende vijfde plaat is er dus genoeg reden om Paceshifters gauw weer eens live te gaan zien.

Paceshifters live:

• 6 november: Vestrock Downtown, Hulst
• 11 december: Rotown, Rotterdam
• 16 december: Merleyn, Nijmegen
• 17 december: Burgerweeshuis, Deventer
• 23 december: Paradiso, Amsterdam