×

Recensie

Jazz

24 oktober 2019

Positie 4 Jaarlijst 2019

Ottla

Ottla

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: W.E.R.F. Records/Unday Records

Ottla Ottla Jazz 4.5 Ottla – Ottla Written in Music https://writteninmusic.com

Bert Dockx is niet alleen de meesterlijke gitarist binnen het geweldige Dans Dans en Flying Horseman maar sowieso een van de meest opwindende gitaristen die er wereldwijd rondlopen. Zijn heerlijk dynamische immer avontuurlijke, van rock, blues, surf en jazz doortrokken gitaarspel staat ook in zijn nieuwe band Ottla centraal en tjonge, wat treft die weer doel zeg!

We zagen Ottla eerder dit jaar al een zeer levendige set spelen op Belgium Jazz Meeting in Gent en we hoorden gelijk dat de sound van de band veel verder gaat dan de naam van het festival deed vermoeden. Dockx’ muzieksmaak stuitert dan ook alle kanten op en in Ottla is dat al net zo goed te horen als zijn andere bands. Zelf noemt hij Ottla zijn jazzoutfit en zo kun je het natuurlijk best omschrijven. Maar met Dockx in je band en als songschrijver prominent aanwezig, weet je tegelijk dat het nooit bij jazz alleen blijft.

Ottla, vernoemd naar Franz Kafka’s zo geliefde zus, is zo’n band die door Dockx de eeuwigheid in getrokken wordt. Maar hij heeft met Frans Van Isacker (altsax), Thomas Jillings (tenorsax, klarinet), Nicolas Rombouts (bas), Louis Evrard (drums, percussie) en Yannick Dupont (drums, elektronica) dan ook echt wel de perfecte muzikanten om zich heen verzameld.

En Ottla is wel degelijk de som der delen. Hun gelijknamige eersteling sprankelt en intrigeert zoals echt heel goede debuutalbums dat doen. Ottla is een super avontuurlijk album dat zowel melodieus als dwars is, puur en vol emotie en dan weer dwars doorschiet in noise en psychedelica. Alles even fraai uitgesponnen en reuze knap op- en uitgebouwd.

Luister toch eens hoe Ottla met Huisje, tuintje gelijk een weldadige muzikale sfeer neerlegt. Hoe een geweldig spelende Dockx de strijd met de sax aangaat over een diep klinkende bas en de twee percussionisten/drummers de track van links naar rechts slingeren. Hoe het lome Spinrag zich als een emotioneel ingetogen bries van gevoelens aan je opdient. Lekkerder in een sound wegzakken is bijna onmogelijk. Totdat de compositie begint te lagen en vanuit een fascinerende opbouw tot ontploffing gebracht wordt. Wat een weldaad!

En hoe geweldig is Stofwolk wel niet? Alleen dat verrukkelijke gitaarwerk gecombineerd met die prachtige saxen al en dan die onderhuids opbouwende spanning die de track met bas en de twee drummers voortstuwt naar dat vermaarde imposante gitaarwerk waar Dockx zo bekend om staat. Zonder rem alles uitproberen en daarmee de compositie tot hemelse hoogte brengen.

Reuze knap ook hoe de band op hun debuut Thelonious Monks Epistrophy en Sun Ra’s Lights On A Satellite nieuwe stralende versies meegeeft. Ze klinken in de handen van Dockx en consorten als volledig opgefrist en klaar voor de toekomst. En ze klonken altijd al zo tijdloos. Ongelooflijk hoe de band dat flikt. Overweldigend ook hoe Dockx op dreef is in Epistrophy. Hij klinkt alsof de compositie voor hem geschreven was zo intens.

Hoe prachtig klinkt ook het weer wat lome Je Ne Pens Presque Plus Rien. Producer Koen Gisen heeft voor Ottla’s eersteling een weldadige tegelijk pure open sound neergelegd die in ruimtelijkheid dan weer kracht een zeer opwindende vorm heeft gekregen. Steeds ook met elektronica die de compositie net weer een andere kant opduwt. Met Etrange Poursuite verzet de band dan gelijk weer even flink de bakens met een lekker gedreven ritmesectie en krachtige saxen en gitaarlijn. Waarna Dockx met de hulp van elektronica weer even heerlijk opwindend van leer trekt en overal overheen duikelt. Knap hoe de track dan weer folky eindigt. Vroeger beter is de perfecte afsluitrack met zijn ingetogen sfeer met tokkelende gitaar, een prachtige melodielijn van sax en klarinet en hypnotiserende ritmes.

Eigenlijk is het oneerlijk. Heb je met Dans Dans en Flying Horseman al twee fantastische bands, voeg je daar gewoon nog maar eentje aan toe. Talent komt in vele muzikale gedaantes en alle drie de bands zijn in hun eigen idioom net zo volslagen relevant. Knap toch hoe de wonderbaarlijke Bert Dockx dat flikt. Ottla is een band van wereldklasse en hun eersteling is ronduit verpletterend! Aanschaffen dit album en je leven lang koesteren!

Kant A:

  1. Huisje, tuintje
  2. Spinrag
  3. Stofwolk
  4. Epistrophy

Kant B:

  1. Je Ne Pens Presque Plus Rien
  2. Lights On A Satellite
  3. Etrange Poursuite
  4. Vroeger beter