Reeds druk in de muziek bezig vanaf haar tienerjaren debuteert de Ierse Orla Garland nu in haar midden-twintigers met haar eerste album Woman on the Internet. Een titel die wonderwel op haarzelf slaat.

Gedreven door songs schrijven en muziek maken probeerde Garland reeds in haar latere tienerjaren gigs te krijgen en haar muziek bij platenmaatschappijen onder de aandacht te brengen. Tevergeefs. Ze bracht in eigen beheer vanaf haar zeventiende dan wel met succes singles uit maar besloot dat als ze haar muzikale carrière een echte push wilde geven, ze vanuit Dublin beter naar Londen kon verhuizen.

Daar bouwde ze voort op de status die ze over de Ierse jaren al opbouwde via het internet. Voornamelijk met filmpjes op YouTube waar ze eerst veelal covers speelde en later veelal eigen songs begon te droppen. Haar status op het internet bleef gestaag doorgroeien, zelfs tot ongekende cijfers, tot in de tientallen miljoenen views. De stap naar een echt debuutalbum lag dus voor de hand.

Garland schrijf popsongs die zowel een folk-oorsprong hebben als songs waar het tegenwoordige popspeelveld in doorsijpelt. Dus songs met een akoestische oorsprong, met een lekker gruizig stevig gitaargeluid of met veelal electronics als basis. Woman on the Internet, een titel die direct naar haarzelf verwijst, is even divers als fris, energiek als aanstekelijk.

Garland heeft er dus al ruim tien jaar muziek maken opzitten en dat is te horen. Zelf medeverantwoordelijk voor de productie van het album krijgen haar songs steeds precies het juiste arrangement mee. Garland heeft een lekker heldere stem waarmee ze haar persoonlijke teksten met veel vaart, humor en twintigers-emoties geschreven sterk naar voren brengt.

Woman on the Internet is, ondanks het feit dat er geen echt verrassende muzikale wegen worden bewandeld, een prima popalbum waar songs als More Like You, Do You Mind?, Zombie (‘You’re not a bad guy but you do this all the damn time’), het stevige, lekker catchy Codependency, Pretending (‘I’m so fucking self-aware it’s exhausting’) en al helemaal albumafsluiter Bloodline/Difficult Things, een song waar ze wel meer avontuur opzoekt, er gelijk al uitschieten.

Allen al de weg die Orla Garland heeft afgelegd om dit album te kunnen maken is zeer bewonderenswaardig. Niet opgeven als je echt in je eigen talent gelooft. Een hoop mensen uit haar verleden zullen nog wel even achter de oren krabben als ze dit debuut horen. Dat ze snapt hoe je een song moet schrijven (Left Behind) en deze vast moet leggen bewijst Woman on the Internet. Laat maar lekker doorgroeien.