×

Recensie

Pop

06 juni 2018

Positie 29 Jaarlijst 2018

Oneohtrix Point Never

Age Of

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Warp

Age Of Oneohtrix Point Never Pop 4.5 Oneohtrix Point Never – Age Of Written in Music https://writteninmusic.com

Heerlijk toch om zo’n onvoorspelbaar muzikant als Daniel Lopatin te hebben. Onder zijn alias Oneohtrix Point Never laat hij met Age Of maar weer eens heel duidelijk horen tot de meest belangwekkende muzikanten van deze tijd te behoren.

Na vorig jaar met de soundtrack van Good Time, een opvallende film van de Safdie Bothers, nog flinke indruk gemaakt te hebben (de track The Pure and the Damned met Iggy Pop bleek een ware klassieker), samengewerkt te hebben met David Byrne voor diens laatste album America Utopia en songs te hebben geschreven voor FKA Twigs en Anohni (Antony) is er nu ook alweer een nieuw album uit. Age Of laat in alles horen waarom we elke muzikale stap van Lopatin zo goed in de gaten moeten houden.

Age Of is een echte Oneohtrix Point Never stuiterervaring. Als hij in de openingstrack onder Chinese zang een barokke sfeer met electronics optrekt weet je dat ook op dit album geen muzikale concessies zullen worden gedaan. Niet vreemd natuurlijk omdat Lopatin op voorgaande albums ook al optimaal grossierde in muziek die van electronic noise via van dikke synth doortrokken tracks naar bijna transcendente ervaringen ging. Nooit ook maar iets dat voorspelbaar is met Lopatin.

Age Of, alweer Lopatins negende album onder de naam Oneohtrix Point Never en officiële albumopvolger van Garden of Delete uit 2015, is een immer verrassende collectie composities/songs. Niet alleen omdat ze allen in sfeer van elkaar verschillen maar omdat Lopatin ook in de tracks zelf steeds verschillende sferen weet op te trekken (luister alleen al eens naar The Station in dat geval). Tracks met versneden spraakstukken en dissonante soundscapes, door de autotune gekraakte zang tot aan gefreakte geluidscollages (We’ll Take It). Opvallend veel aan de Chinese muziek onttrokken invloeden ook die op Age Of moeiteloos hun weg binnen die bizarre composities van Lopatin vinden.

De samenwerkingen die Lopatin over de laatste jaren aanging vinden ook op Age Of zijn weg, al is het niet prominent. Zo is Antony (Anohni) te horen in Same, hoor je Prurient schreeuwen op Warning en is James Blake ingeschakeld voor wat onmiskenbaar keyboardwerk op het erg mooie Still Stuff That Doesn’t Happen. Maar boven alles is en blijft het de fijne onvoorspelbare geest van Lopatin zelf die de toon aangeeft. En de consistentie waarmee hij dat doet maakt de muziek alleen maar interessanter.

Alles wat Lopatin en zeker als Oneohtrix Point Never maakt blijft een ware verademing binnen het door commercie, marketing en aandachtsgeile (door hoeveelheden pageviews, Youtubelinks en spotifystreams gedreven) muzikale landschap dat we momenteel kennen. Daar juist muzikale eigenheid en eigenwijsheid de muziekgeschiedenis geschreven hebben is het zo raar dat er juist voor die gedachte zo weinig plaats lijkt te zijn in het gezichts- en luisterveld van de muziekliefhebber. Age Of en muzikanten als Daniel Lopatin zouden in alles wat ze doen optimaal gekoesterd moeten worden.

Age Of is wederom zo’n Oneohtrix Point Never album waarbij niets blijkt zoals het in eerste instantie klinkt. Het album bevat muziek die bij elke luisterbeurt nieuwe muziek openbaart en zich vervolgens langzaam maar zeker in je hoofd en hart nestelt. Een gave die alleen de heel groten binnen de muziek voor elkaar kunnen krijgen.



  1. Age Of
  2. Babylon
  3. Manifold
  4. The Station
  5. Toys 2
  6. Black Snow
  7. myriad.industries
  8. Warning
  9. We'll Take It
  10. Same
  11. RayCats
  12. Still Stuff That Doesn't Happen
  13. Last Known Image Of A Song