Het opvolgen van een zeer succesvol, miljoenen verkopend album is en blijft een gigantische klus en schept gigantische verwachtingen. Al helemaal als je er twee na elkaar maakt, zoals in het geval van Oasis met absolute klassiekers als Definitely Maybe (1994) en What’s the Story Morning Glory (1995). De druk die op songschrijver Noel Gallagher lag was dan ook enorm om met een derde album met net zulke sterke songs op de proppen te komen.

Hun live-hoogtepunt leek de band al achter de rug te hebben met twee strak uitverkochte (onderhand legendarische) Knebworth optredens waar ruim 250.000 (!!!) fans op afkwamen. En de Britpop-strijd wie de meest succesvolle band was gedurende de midden jaren negentig, hadden ze ook overtuigend gewonnen op de aantallen verkochte albums. De druk lag bij Noel Gallagher om van hun derde album net zo’n succes te maken als hun voorgaande albums.

Het gros van de songs voor dat album had hij al geschreven in het voorjaar van 1996, dus voor die vermaarde Knebworth concerten, tijdens een vakantietrip naar Mustique in het vakantiehuis van Mick Jagger. Vaste producer Owen Morris en Noel hadden daar op een 8-track het gros van de songs al vastgelegd. En het was na die concerten en een gemankeerde tour door Noord-Amerika waar Liam, grootheidswaanzin is nooit ver bij hem vandaan, het eigenlijk volledig liet afweten en constant met zijn irritante gedrag de band frustreerde.

Normaliter had de band na die tour even een flinke pauze genomen maar het leek iedereen beter een nieuw album op te gaan nemen. Door hun grote populariteit lagen ook de paparazzi constant op de loer en werd de druk op de band verder opgevoerd. Het was Noel die met zijn songs de band de push moest gaan geven maar eerste opnamen in Abbey Road liepen nergens op uit (teveel drugs) en de band week uit naar Surrey waar op het platteland het album werd voltooid. Maar ook daar waren drank en drugs nooit ver weg.

Door die drank en drugs was het maken van Be Here Now een lastige (netjes gesproken) aangelegenheid. Noel was onzeker over zijn songs en constant ontevreden over de sound. Hij dacht met vele extra gitaarlagen de songs van meer overtuigingskracht te voorzien maar het ‘kon er altijd nog wel een gitaarpartij bij’ principe werkt maar gedeeltelijk natuurlijk. Producer Owen Morris was vaak ten einde raad.

Heel eerlijk gesproken werkte die volvette sound wel heel lekker voor de eerste single D’You Know What I Mean? de muur aan gitaren en de snerende vocalen van Liam maakten het een heerlijke terugkomer. Maar duidelijk werd ook gelijk dat Noel meer tijd nodig leek te hebben zijn songs te bekrachtigen of ze onnodig langer maakte. D’You Know What I Mean? duurt 8 minuten.

Uiteindelijk bleek dat de makke van het gehele album, alhoewel de plaat, die ten tijde van de release door de pers erg goed ontvangen werd en in de jaren daarna in retrospectief als niet erg best werd beschouwd, een serie erg sterke Noel tracks kent. En boks maar eens op tegen de songs van die twee voorgangers. Het moddervette My Big Mouth, Stand By Me en Don’t Go Away werden terecht dikke Oasis live-klassiekers.

Daarnaast zingt Liam op dit album echt geweldig. Exact zoals je op basis van de eerste twee Oasis albums hoopte dat hij vocaal door zou groeien. (Liam noemt Be Here Now zijn favoriete Oasis album). De band speelt strak en hard maar Liam zingt, bizar genoeg, moeiteloos tegen de gitaarmuren op. De meeste tracks zong hij in één of twee tracks gelijk raak in. Fascinerend hoe hij die altijd zo grote bek dus ook in daden wist om te zetten.

Be Here Now is in retrospectief een interessant album dat zeker als een goede opvolger van Definitely Maybe en What’s the Story Morning Glory gezien kan worden als er een aantal songs geskipt waren geweest. Songs die in eerste instantie door de bombastische sound lekker klinken maar weinig memorabel blijken bij meerdere luisterbeurten.

Maar met een flinke lading hits (D’You Know What I Mean?, Stand By Me, All Around The World en Don’t Go Away) was Be Here Now gewoon ook weer ontzettend succesvol. Van het album gingen er wereldwijd meer dan 8 miljoen verkochte exemplaren over de toonbank.

De 25th anniversary editie van Be Here Now is nu uit als dubbele versie op gekleurd vinyl.