De voorgeschiedenis van Oak Ridge Boys gaat terug naar beginjaren veertig als Wally Folwer na The Georgia Grashoppers een harmonisch kwartet opricht dat even later als Oak Ridge Quartet concerteert. Na het opdoeken in de tweede helft van de jaren vijftig volgt in ’61 een nieuwe start als Oak Ridge Boys met de inbreng van de baritonzang van William Lee Golden en even later leadzanger Duane Allen evolueert het gospel getinte repertoire meer in de richting van country.

Het duo is nog steeds actief bij het vocale gezelschap en oudgediende Richard Sternbarn verzorgt de baspartijen. Het nieuwe album is opgedragen aan de onlangs overleden Joe Bansall. Ben James, die nog samenwerkte met Jimmy Fortune bij de Statler Brothers, maakt nu zijn intrede.

Het is ondertussen het vijfde project met producer Dave Cobb die In Nashville eerder samenwerkte met onder meer John Prine, Jason Isbell en Chris Stapleton. Cobb’s akoestische gitaar flankeert het snarenspel van Leroy Powell en hij bedacht het idee voor Mama’s Boys.  

De moederfiguur vormt het centrale thema en dat is geen toeval, in het countrygenre is het niet uitzonderlijk dat mama liefdevol bezongen wordt. De wellustig huppelende opener That’s The Way Mama Made It is een vrolijke meezinger die Aaron Ratiere samen met  David Lee Murphy aanleverde, dat duo componeerde eveneens het met dartele pedalsteel klanken gekleurde Come On Home. De titeltrack werd bedacht door Rex Wiseman depedalsteelman van de vaste begeleidingsband van de Boys.

Het gospel getinte Mama’s Teaching Angels How To Sing van zangeres Dottie Rambo krijgt een knappe interpretatie. Na de nieuwe, in melancholie gedrenkte, slijper Ever With Me volgt het met harmonica verrijkte Mama Sang For Me komen we stilaan bij de ontknoping. I Tought  About You Lord is afkomstig van Willie Nelson’s Spirit. De countryveteraan voelde zich niet te beroerd om in de tweede vers van deze aangrijpende pianosong even samen te zingen met de Boys.

The Sweetest Gift herinneren we vooral van het door Linda Ronstadt en Emmylou Harris op Prisoner in Disguige gebrachte. Dit moederepos van J.B Coats  krijgt een fijne reprise van de Oak Ridge Boys op deze fijne langspeler.