Na vele, vele jaren wachten is ie er dan eindelijk: Source het debuutalbum van de Londense saxofoniste Nubya Garcia.

Met haar in eigen beheer uitgebrachte EP’s, haar ontelbare samenwerkingen (onder meer in de band Nerija) en haar liveoptredens wist Garcia de afgelopen jaren de spanning mooi op te bouwen. Naarmate haar eigen optredens in de grote jazz-zalen begonnen uit te verkopen (zoals afgelopen januari nog in de grote zaal van het vermaarde Flagey in Brussel) begon het verlangen naar een echt eigen album toch wel urgent te worden.

Met Source brengt ze dan nu haar eerste eigen album uit en in alles is de ambitie die ze in zich heeft terug te horen. Source is een uitbundig jazzalbum geworden waarop ze laat horen dat haar spel over de jaren door de vele optredens denderend hard is doorgegroeid. De overweldigende energie die ze reeds vanaf het allereerste begin in zich had is nu verrijkt met een volledig arsenaal aan emoties.

Garcia weet als geen ander wanneer het tijd was om met een debuut te komen dat iedereen zou wegblazen en zich bewust zou maken van het grote talent dat ze in zich heeft. En met immer geweldige muzikanten als Joe Armon-Jones (toetsen), Daniel Casimir (bas) en Sam Jones (drums) om haar heen weet ze dat ze alle kracht en emoties uit haar composities kan gaan halen.

Garcia heeft over de jaren al aangegeven waar haar muzikale achtergrond ligt en ze heeft in grote vriend Shabaka Hutchings, hij die tegenwoordig als de godfather van de new wave aan British jazz gezien mag worden, wat dat aangaat het allerbeste voorbeeld. Altijd op zoek blijven naar waar je vandaan komt en leren van datgene dat je onderweg tegenkomt. Zowel als mens als als muzikant.

Het muzikaal arsenaal waaruit Garcia put heeft dan wel jazz, en dan vooral de spiritual jazz, als basis maar ze duikt net zo gemakkelijk de reggae, dub en latin in wat de sound op haar debuutalbum nog rijker maakt. Niet verwonderlijk als kind van ouders met een Caribische familie-achtergrond en de muzikale opvoeding die ze genoot.

Tevens heeft ze wat vrienden uitgenodigd om met haar mee te spelen/zingen waaronder Nérija maatjes Ms Maurice (Sheila Maurice-Grey)(trompet) en Cassie Kinioshi (alt sax) en de van Kokoroko bekende Richie Seivwright (trombone). Garcia en Ms Maurice maken er in La cumbia me está llamando een fijn feest van. Met Kinioshi en Seivwright erbij vormen ze vooral samen gloedvol koortjes op een aantal tracks. Fijn ook om zangeres Akenya op de rijke albumafsluiter Boundless Beings te horen.

Source is een heerlijk rijk album dat zich onder het allerbeste schaart dat de Britse jazz de laatste jaren heeft voortgebracht. De sound is open en energiek, fascinerend goed en transparant opgenomen door producer Kwes (die eerder samenwerkte met Garcia op het debuut van Nérija maar ook met Solange en Bobby Womack werkte). Hij heeft de rijke sferen die Garcia in haar composities stopt glansrijk op tape vastgelegd.

Je kunt niet anders als gelijk verzot raken op de titeltrack, een heerlijk langgerekte tour de force waarbij het volle arsenaal van Garcia’s mogelijkheden voorbij komen. Ze speelde de compositie al bij concerten en elke keer werd je weer meegetrokken in haar meeslepende spel. Daar tegenover staat dan weer de emotionele pracht van Stand With Each Other waarbij Garcia samen met Ms Maurice, Kinoshi en Seivwright de sfeervolle vocalen voor hun rekening nemen.

Vocalen komen ook terug op het bloedmooie La cumbia me está llamando een track geïnspireerd op haar maandlange bezoek aan Colombia rond de jaarwisseling dit jaar. Op die Latijnse vibe drijft ook duidelijk het geweldige Before Us In Demerara & Caura.

De band heeft een overheerlijke groove over zich waarover Garcia zich als een vis in het water voelt. Tracks als Pace, The Message Continues en Inner Game hebben exact die soulfulle swing en urgentie de London scene de laatste jaren de wereld heeft doen veroveren. Onweerstaanbaar. Met Armon-Jones, Casimir en Jones al net zo in bloedvorm als miss Garcia herself.

De titels van de composities geven Garcia’s sociale betrokkenheid aan. Als kind uit een kleurrijke omgeving gevormd, met alle voor en nadelen, en binnen een rijke, veel gekleurde omgeving vol jonge Britse jazzmuzikanten volwassen geworden, heeft zich een krachtige vrouw ontwikkeld die volledig haar eigen pad bepaalt. Met daadkracht, een vrije geest en veel energie en emotie maakt ze nu met Source een magnifiek muzikaal statement.

Dat de Britse jazz nu helemaal volgroeid is maakt Source wel heel erg duidelijk. Wat een genot om zo ongelooflijk veel buitensporig getalenteerde muzikanten aan het werk te horen. Nubya is de (nu nog) ongekroonde koningin van de nieuwe Britse jazz en Source is het meesterlijke album dat we op basis van haar wervelende optredens gehoopt hadden te zullen krijgen. Een van de (jazz)hoogtepunten van dit jaar.