Reflections is het tweede album van het Brabantse Nouveau Vélo. De band heeft inmiddels onderdak gevonden bij Excelsior en is samen met producer Jan Schenk tot een heerlijk verfijnd en aanstekelijk geluid gekomen. De sprankelende, fijnbesnaarde en kwikzilverachtige gitaarpop op Reflections is vergelijkbaar met die van culthelden The Feelies, Woodentops en The Chills.

‘Set sail for the horizon’, horen we in de opener, de zonnige, pittige single Day At Work. Aan het eind van de rit, op de tragere cadans van So Much Better, bekrachtigt de band het idee van ‘loslaten’ nog maar eens: ‘Just leave it all behind and take a vacation’. Een eigenwijze trompet geeft een duwtje in de goede richting.

Tussen deze twee illustratieve songs horen we het nodige fraais voorbijkomen: Together Again is als een strakke lentebries met de koele echo van de winter; een heerlijk geluid. De song kent na enkele minuten een verrassende wending dankzij nóg straffere ritmes en zanger Rolf Hupkes die hogere registers opzoekt en er daarmee nog wat extra emotie tegenaan gooit. En zo weet de band zomaar zes minuten lang flink te boeien.

De band schiet verderop uiteen van het lichtvoetige, uitgelaten liefdeslied You, een oorwurm van het zuiverste water, tot de stemmige ballad A Reflection (vergelijkingen met The Smiths werden al gemaakt). Het is dus niet zo dat melancholie en onzekerheid geen plaats hebben op Reflections en alles lekker gladjes voorbijrolt. De akkoorden op Fade zijn warm en sfeerrijk maar er is ook een zekere vertwijfeling hoorbaar. Het strak voortjakkerende It’s Not For Me (She Said) is net even ruwer en harder. Dat geldt ook voor Denim Brother waar de band over een versneld marsritme naar het einde koerst.

De variatie zit hem vooral in de accenten en details op Reflections, iets wat zich niet altijd direct openbaart en dus vraagt om wat extra luisterbeurten. De goede verstaander heeft echter al vrij snel begrepen dat Reflections meer een compacte, opzwepende indieplaat is dan een caleidoscopisch en weerbarstig gitaaralbum. Overigens, naar het einde toe, op Mind Spills Over, tapt de band uit een ander vat: dromerig openend, vervolgens tegen de haren instrijkend met als extra een lekkere monotone passage. Kracht door herhaling, met een bijna-trance tot gevolg. Het is bepaald niet de enige puike song op dit coherente Reflections, een album waarmee Nouveau Vélo op bijzonder aangename wijze verrast.