De uit het Brabantse Laarbeek afkomstige postpunkers van Nouveau Vélo zijn zo retro als maar zijn kan. Met hun vluchtige kristalheldere puntige nummers zijn ze een mooie catchy afwisseling tussen het zwaarmoedige gitaargeweld wat op dit moment de wereld overspoelt. Een typische Excelsior band dus, die er om bekend staan dat ze de meer melodieuze eigenzinnige Nederlandse artiesten op het label inpalmen. Het derde album Bogland is een geslaagde opvolger van de in 2017 onder dezelfde label verschenen Reflections.

Het kan bijna niet anders dat de Bogland albumtitel een verwijzing naar het Zuidelijke heuvelige platteland is waar het moerasachtige kleigebied De Peel de natuurlijke grens tussen Brabant en Limburg aanduidt. En zo voelt de plaat ook aan. Het benevelt je door de laaghangende mistige sprookjesachtige omlijsting welke zich eenvoudig in de langzaam verwaterde geschiedenis van de plaatselijke mythes en legendes herplaatst. Het dromerige gelijknamige titelstuk heeft de kracht in zich om te hypnotiseren, en je steeds diepe in de verraderlijke psychedelische gitaargolven mee te voeren. De pure hardwerkende arbeidersmentaliteit zorgt voor een oprechte eerlijke plaat.

Bogland verlangt naar de hoogtijdagen van de dromerige new wave. Hemelse ingewikkelde in elkaar verdraaide gitaarlijnen, onderdompelende donkere baspartijen, doordrammende drums en de aardse zang van frontman Rolf Hupkes vormen de basiselementen voor het collectieve drietal waartoe ook bassist Bart Haverkort en gitarist Niek Leenders behoren. Ze versterken het drukkende effect met de nodige galmende shoegazer huil echo’s en een breed scala aan rammelende voortdenderende akkoorden die het tandem Hupkes en Leenders uit hun gitaren tevoorschijn toveren.

De tegendraadse gedurfde kwajongensmentaliteit wordt met afdwalende landelijke flarden energieke eighties dreampop mystiek afgewisseld die al surfend in het opzwepende Matryoshka de stuwende golven trotseren. Met de prachtig meerstemmige Merseybeat vocalen krijgt het donkere agressieve noisy Different Dreams een aangename opfrisbeurt. Een frisheid die kenmerkend voor de geslaagde derde van Nouveau Vélo is.

Het druilerige weertype van Nederland overheerst zo sterk dat ze onderhand aan de Schotse muziekscene te linken zijn die de treurwilg melancholiek van het bergrijke thuisland zo treffend in de nostalgie van de jaren tachtig oproepen. Dezelfde grijze klimaatomstandigheden, maar dan op een andere plaats in een andere tijd. Bogland klinkt zeker niet clean, maar juist beheerst opruiend met heerlijk rommelig in elkaar overlopende gejaagde songs die hier en daar door ruimtelijke uitgerekte geluidspassages onderbroken worden. Een verademing tussen het zwartgallige aanbod.