Het uit Gent afkomstige Nordmann trekt de grenzen van jazz fabuleus op. Alarm! is een geweldig en heerlijk geestverruimend debuut.

Door de samenstelling van gitaar, drums, bas en saxofoon en het spelen van instrumentale composities ligt de jazzconnectie voor de hand maar je zou Alarm! wel heel erg te kort doen als je het puur een jazzalbum zou noemen. Daarvoor schiet de muziek die Edmund Lauret, Elias Devoldere, Dries Geusens en Mattias de Craene maken veel te veel kanten op. De door hen gecreëerde combinatie van vrije jazzstructuren en vuige rock (vermengd met dikke grooves en metal en alternative invloeden) boeit, verrast en beklijft optimaal.

Alleen al de overweldigende openingstrack/titeltrack springt met ruim 7 minuten muzikaal alle kanten op en laat horen dat Nordmann in alles de muzikale spanning opzoekt. Geen voorspelbaarheden maar volop avontuur en dat laat de band op hun eersteling ook in de andere composities niet meer los. In totaal acht composities waarin de jonge mannen ook nog eens laten horen geweldige muzikanten te zijn. Niet alleen individueel maar als band al net zo geweldig overtuigend.

Composities als het bloedmooie El Niño, het dik groovende en heerlijk lang gerekte Ohm, het geweldige, dreigend opgerekte, Paling en het al net zo geweldig opgebouwde Jumangu, met zijn lekker stuurse sax en dwarse gitaarpartij, zijn maar een paar voorbeelden van hoe fascinerend de muziek van Nordmann is. Het fraaie Lights en de heerlijk chaotische startende maar mooi melancholisch naar een climax toewerkende albumafsluiter Streetwork overtuigen al net zo groots.

Nordmann overtuigt op Alarm! in alle facetten en maakt duidelijk dat ze een van de meest spannende jazzbands van dit moment zijn. Alarm! is zowel stoer als uitdagend en daarmee een behoorlijk verpletterend debuut.