Het Leuvense No Angry Young Man is inmiddels aan zijn derde album toe. Eerdere langspelers verschenen in 2009 en 2013. Rise Again kreeg gestalte tijdens een ongeplande Covid-pauze, in een afgelegen hut in de Ardennen.

De zeven songs op Rise Again zijn vakkundig gemaakt en klinken door de beheerste, stemmige zang en het rijke instrumentarium (inclusief onder meer viool, cello, hobo, orgel, contrabas en trompet) sfeerrijk en overtuigend. Eyes Fixed on One is de herfstige opener met melancholieke inslag. Inspiratie kwam van de grafische roman Dagen van zand. Hierna brengt Beyond My Grief een aangename mix van Europese, continentale pop en kalme rockabilly. No Angry Young Man heeft de luisteraar dan inmiddels onverbiddelijk maar met zachte hand het album binnengeleid.

Een kort tekstfragment van Emily Dickinson mag de titeltrack openen. Het volledige gedicht is overigens: ‘”Faith” is a fine invention / When Gentlemen can see – / But Microscopes are prudent / In an Emergency’. Rise Again is een filmische track met zowel opbeurend koperwerk als kalmere introspectie.  Het is mooi om te horen hoe No Angry Young Man zijn songs op klassieke wijze inkleurt. Hierna is Boy with a Gun grootser, met massieve drums, en lijkt de band zowel gothic– als progressive rock aan te tikken.

Een hoogtepunt komt van de mooie, plechtige cover Wuthering Heights. Je moet het maar durven, maar No Angry Young Man maakt er een intrigerend, afwijkend werk van, met cello en een fraaie zanglijn van Jeroen van Ham die hier – maar ook elders – wel wat aan Sivert Høyem doet denken. Hierna koerst de band naar het einde met Never Leave Again, een song over teruggaan naar je wortels die uitmondt in een weids slotstuk waarin de gitaar de hoofdrol pakt. Bakerman koppelt neoklassieke sferen aan reggaeritmiek; een bewijs van de veelzijdigheid van No Angry Young Man, een band die met dit derde album vol toegankelijke, rijk gevulde en sfeerrijke kwaliteitspop een prima indruk achterlaat.