Lost Sirens bevat geen echt nieuw werk van New Order maar een verzameling ‘overgebleven’ songs van de sessies voor hun laatste album Waiting For The Sirens’ Call.

De songs waren bedoeld voor een nieuw album dat New Order zou gaan uitbrengen nadat ze de tour die volgde op de release van Waiting For The Sirens’ Call (2005) hadden beëindigd. Maar nadat bassist Peter Hook de band niet lang na die tour verliet werd ook dat album nooit afgemaakt en uitgebracht. Na veel gehannes over contracten en het mixen van de tracks vinden de songs dus nu pas hun weg op de Lost Sirens EP. (In de wetenschap dat Movement en Brotherhood een korte tijdsduur hebben is het raar dat Lost Sirens een EP genoemd wordt, maar dat terzijde).

Lost Sirens is een interessante collectie songs. De nadruk ligt meer op de gitaar van Bernard Sumner, zoals we weten van de laatste 2 albums van de band was dat wel zeer aangenaam. Songs als Californian Grass, Hellbent en I’ve Got A Feeling komen het dichts in de buurt van hoe we New Order graag hoorden. De combinatie van het kenmerkende hoge basgeluid van Hook, de fijne gitaar en eerlijke vocalen van Sumner en de excellente drumpartijen van Stephen Morris klinken hier als in hun best dagen. Ook het erg fijne I Told You So, die ook al op Waiting For The Sirens Call stond maar hier in de andere, soort van New Order meets Velvet Underground versie te horen is, overtuigt volop.

De sfeer in de andere songs is soms meer Electronic (Sumner’s andere band met gitarist Johnny Marr (The Smiths) en Neil Tennant en Chris Lowe van Pet Shop Boys, die in de jaren 89-99) dan New Order. Waar juist de injectie van alle mogelijke dance invloeden bij New Order zo ontzettend goed werkte omdat de band er altijd een interessante wending in eigen songs aan wist te geven, was Electronic meer gericht op slimme popsongs. Maar in het geval van songs als Sugarcane, het sfeervolle Recall en het zeer catchy Shake It Up werkt juist die aanpak al net zo aanstekelijk.