×

Recensie

Rock

13 november 2020

New Model Army

Carnival (Redux)

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: earMUSIC

Carnival (Redux) New Model Army Rock 4.5 New Model Army – Carnival (Redux) Written in Music https://writteninmusic.com

Carnival kan zeker beschouwd worden als een belangrijke sleutelplaat in de carrière van New Model Army, waarvan de basis al gelegd wordt als de band in 1998 Strange Brotherhood uitbrengt. Justin Sullivan en Robert Heaton werken toen met leden van de Levellers aan Rev Hammer’s Freeborn John – The Story Of John Lilburne – The Leader Of The Levellers. Het voor dit concept door Justin Sullivan geschreven Rumour and Rapture 1650 blijft op de plank liggen maar komt later in herziende vorm wel op de 2020 Carnival versie terug die nu het licht ziet. De relatie tussen frontman Justin Sullivan en drummer Robert Heaton is na het verschijnen van Strange Brotherhood zodanig verziekt dat ze besluiten om elkaar voor een onbepaalde periode rust te gunnen en zich op andere projecten te richten.

De band krijgt echter met hun grootste tegenslag te maken als bij Robert Heaton een tumor geconstateerd wordt. Hierdoor komt het dat geluidstechnicus Michael Dean in eerste instantie tijdelijk zijn rol op het fragmentarische wisselvallige Eight overneemt. Rond de tijd dat New Model Army besluit om aan de opnames van opvolger Carnival te beginnen komt het trieste bericht naar buiten dat Robert Heaton aan de gevolgen van alvleesklierkanker is overleden. Michael Dean pakt hierdoor min of meer noodgedwongen definitief de plek achter het drumstel over, en blijkt ook een aanwinst te zijn in het schrijversproces. Samen met Justin Sullivan is hij grotendeels verantwoordelijk voor de tracks die uiteindelijk Carnival vormen.

De stilte van vijf jaar heeft de band goed gedaan, en ondanks de trieste voorgaande ontwikkeling weerklinkt er een herboren frisse New Model Army, die juist zijn kracht uit de tegenslag put. Zwarte pagina’s vervullen het notitieboek van Justin Sullivan en zijn voornamelijk in het bewust door zware drumslagen gejaagde Fireworks Night te hervinden, waar hij zo eerlijk en respectvol mogelijk zijn relatie met Robert Heaton neerpent. Het eigenbelang van de twee voormalige bloedbroeders die een versnipperende werking op hun vriendschap heeft valt hierbij tot de uiteindelijke breuk te herleiden. Het verdovende verwijzende telefoontje op die deprimerende herfstdag die de negatieve afloop van de geleden strijd bevestigd wordt letterlijk benoemd. Justin Sullivan laat hier de meest oprechte pure persoonlijke kant van zichzelf zien, en beantwoordt daarmee de oproepende vragen die zijn fans hebben betreffende zijn houding in het hele (rouw)proces.

Die donkere drukkende sfeer is overduidelijk op Carnival voelbaar, waarbij alleen al op de albumhoes de dood letterlijk in de ogen aangekeken wordt. In de rituele.Water indianen regendanspunk staat het leven en de dood centraal. Water is het transportmiddel van alle cellen en het bloed. Na het overlijden is het functieloos, en als we uiteindelijk tot stof overgaan, verdwijnt het ook uit het lichaam. Toch is Carnival voornamelijk een publieke aanklacht tegen de uitzichtloze situatie waar de hardwerkende burgerlijke arbeidersklasse in verkeert. Justin Sullivan komt tot de conclusie dat er in de loop der jaren weinig is veranderd en dat hij nog steeds in zijn jeugdtijd van de jaren zestig leeft. Het geloof heeft een overkoepelende bepalende factor in het geheel en drukt een dominante stempel op de conservatieve dorpsactiviteiten. Het sociale aspect staat nog op de voorgrond in de anarchistische punkhouding van de hoofdleider van het nieuwe leger.

Zoals altijd geven ze het milieu in het oververhitte Too Close to the Sun een plek op de plaat waarbij de opgewarmde aarde en de steeds dunnere ozonlaag centraal staat. De trippende tribal invloeden in het ontvlambare Red Earth en het boze wrange Another Imperial Day toont hun sympathie voor de donkere onderdrukte gemeenschap in Zuid Afrika die een flinke impact op de zanger achterlaten als New Model Army dat land bezoekt. Het keiharde ontvluchtende Island groeit in de loop van tijd tot een live favoriet van band en publiek uit. In LS43 waagt New Model Army zich met de schemerige huilende blues akkoorden op een onbekend vruchtbaar ontginnend terrein. Een zeer geslaagde plaat dus waarbij ik hooguit het erg gemakzuchtig bij Stupid Questions aansluitende opgefokte Bluebeat als enige minder originele song ervaar. Al maken ze hier met die jankende mondharmonica, vette begeleidende bas en prachtig illustrerende strijkers ook nog iets indrukwekkends van.

Op de Carnival Redux versie worden hier buiten het eerder genoemde Rumour and Rapture (1650) ook nog Caslen (Christmas), One Bullet en Stoned, Fired and Full of Grace toegevoegd. Rumour and Rapture (1650) is stukken steviger dan de folk songs van Rev Hammer, dus begrijpelijk dat deze eerder geschrapt wordt. Bij Carnival eist hij nu terecht een prima luisterrijke plek op. Caslen (Christmas) is oorspronkelijk een instrumentale Peter “Nelson” Nice compositie, maar wordt voor het album van woorden voorzien. Het tekstuele confronterende One Bullet heeft mooie afwisselende passages waarbij akoestische gitaren door het hardere new wave rockgeluid verworpen worden. Deze is net als Stoned, Fired, and Full of Grace bij de trouwe fans in een unplugged setting bekend, waarmee ze tijdens concerten intimiteit opzoeken. Mooie aanvullingen dus die het plaatje nog completer maken.



  1. Water
  2. BD3
  3. Rumour and Rapture (1650)
  4. Red Earth
  5. LS43
  6. Island
  7. Carlisle Road
  8. One Bullet
  9. Bluebeat
  10. Too Close to the Sun
  11. Another Imperial Day
  12. Prayer Flags
  13. Stoned, Fired, and Full of Grace
  14. Caslen (Christmas)
  15. Fireworks Night