×

Recensie

Alternative

24 november 2021

Nell & The Flaming Lips

Where the Viaduct Looms

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Bella Union

Where the Viaduct Looms Nel Smith The Flaming Lips Alternative 3.5 Nell & The Flaming Lips – Where the Viaduct Looms Written in Music https://writteninmusic.com

Het onnavolgbare The Flaming Lips bewijst dat popsterren niet onbereikbaar zijn en zelfs menselijke trekjes vertonen. De spontane markante voorman Wayne Coyne komt in contact met Nell Smith, een veertien jarige bewonderaar die geïnspireerd raakt door de band en daardoor het wijselijke besluit neemt om gitaar te leren spelen. Het corona isolement beperkt The Flaming Lips in het optreden, maar biedt Wayne Coyne wel de mogelijkheid om met de bedrevenheid van deze jonge muzikant aan de slag te gaan. Het generatieverschil speelt zijn parten als hij voorstelt om een album met Nick Cave covers op te nemen.

Nell Smith heeft nog nooit van deze Australische grootheid gehoord, en stapt zo onbevlekt maagdelijk mogelijk in dit bijzondere project. Die jeugdige, bijna kinderlijke onschuld vormt een leidraad op het behoorlijk geslaagde Where the Viaduct Looms. Zelfs Nick Cave raakt door haar versie van de sombere dromerige vooruitgeschoven single Girl In Amber ontroerd. De interpretatie verschilt totaal van hoe het in zijn hoofd afspeelt, maar Nell Smith heeft het verhaal wel passend eigen gemaakt. Door deze goedkeuring van de meester valt er een last van het samenwerkingsverband af, al zijn de verwachtingen nu uiteraard wel stukken groter. Het is de vraag of Where the Viaduct Looms hieraan voldoet. De onvolgroeide onvolwassen speelsheid werkt echter niet altijd in het voordeel, al heeft dit verder niks met de ontluikende prille talenten van de zangeres te maken maar is het vooral een leeftijdskwestie.

We zijn getuige van de transformatie van een jonge adolescent, die zich tot een meerderjarige vrouw ontwikkelt. De eenzaamheid en gebrek aan liefde maakt van No More Shall We Part een triest meisje met de zwavelstokjes getint kerstliedje, overschaduwt door de vintage melancholiek die het Franse Air zo kenmerkt. Helaas gaat de opbouwende krediet ten onder aan het sentimentele aan Foreigner gelinkte I Want To Know What Love Is tussenstuk. Weeping Song verzuipt in de zwevende echo effecten, waardoorheen Nell Smith als een onzichtbare kameleon in legergroen camouflagejasje manoeuvreert. Ook het ongemakkelijke Into My Arms heeft in de verboden tienerliefde uitvoering iets griezeligs onaangenaams.

Duistere countrygitaar akkoorden, nachtelijke triphop en rondspokende bewustwording construeren in O Children de ontsluierende volwassenheid die bij het te hoog ingezette The Ship Song zo gemist wordt. Op het aardedonkere Red Right Hand presenteert ze zichzelf als een jongere PJ Harvey versie, The Flaming Lips vervult hierbij treffend de bluesy begeleidingsband rol. Het The Kindness of Strangers zuchtmeisje ontdekt haar lichamelijke veranderingen als opspelende hormonen haar uiteindelijk in het deprimerende We Know Who You Are van de voorheen zo betrouwbare veilige omgeving vervreemden. Niemand weet wat de toekomst haar zal brengen, maar dat Wayne Coyne op deze manier zijn kennis en ervaring deelt en Nell Smith de kans geeft zich tot volwaardig vocalist te ontplooien is een mooi gegeven.



  1. Girl in Amber
  2. Weeping Song
  3. Into My Arms
  4. O Children
  5. The Kindness of Strangers
  6. No More Shall We Part
  7. Red Right Hand
  8. The Ship Song
  9. We Know Who You Are