Sinds het moment dat Hupogrammos en Sol’Faur de band verlaten hebben, is de muziekstijl van Negura Bunget wezenlijk veranderd. Op Virstele Pamantului is duidelijk een meer organisch geluid te horen. De nummers zijn natuurlijker en het album heeft meer diversiteit. Het is alleen erg jammer dat die scherpe kanten en het verontrustende karakter van Om en ‘N Crugu Bradului missen op het nieuwere werk.

Dit geldt ook voor de nummers op Poarta De Dincolo. Deze EP bevat een viertal songs die tezamen net geen half uur duren. Vooral de fluiten gaan me bij deze band steeds meer tegen staan. Het heeft alles een hoog hippie-gehalte en toont veel alternatieve invloeden. De nummers zijn allemaal erg mooi en het komt in het geheel niet gekunsteld over. De band staat volledig achter de nieuwe richting en doet geen concessies. Dat weet ik dan wel weer te waarderen. Maar ik word niet echt warm of koud van de new age en emo-klanken van de vernieuwde Negura Bunget.

Woensdag 27 april staat Negura Bunget in het voorprogramma van Enslaved. Dit concert zou eigenlijk al oktober vorig jaar plaats moeten vinden, maar is uitgesteld. Voor de split van de band keek ik nog wel uit naar dit optreden, maar na het horen van de laatste twee CD’s heb ik er een hard hoofd in.