Let It Unfold is het vierde studioalbum van de in Ghana geboren en in Frankrijk woonachtige Myles Sanko. De plaat laat wederom een weldadig soulful geluid horen, met ruimte voor poppy, jazzy en funky accenten. De titel van het album, dat weer uitkomt op Sanko’s eigen 213 Music, is veelzeggend: Myles Sanko heeft de blik naar voren gericht en staat meer dan open voor verandering en groei. Op het muzikale en productionele vlak lijkt Sanko in ieder geval weer stappen te hebben gezet.

De warme, glimmende klanken en de trompet van Unfolding vormen een mooi voorportaal. Na deze wenkende opener legt Sanko zijn heldere boodschap neer in het prettig voortstappende Dream Chaser: ‘I know my past let me down / Yet I keep holding on’. Sanko is vastberaden zijn dromen te volgen. Hierna laat het ‘hitje’ van de plaat, I Feel the Same, poppy soul horen die, zo bleek al, een flink publiek aanspreekt. Net als op veel andere songs geeft de piano kleur en warmte, terwijl Sanko’s vocalen – van gelaagde, meerstemmige zang tot spoken word – je definitief binnen trekken.

Sanko’s songs zorgen ook geregeld voor een onbedwingbare head nod, vooral op de tracks die extra bravoure en groove laten horen, zoals Stronger en Let Go. Subtiliteit en beheersing zonder smaakverlies blijven echter de sleutelwoorden op Let It Unfold. Zo krijgt Working It Out zijn karakter door een lekkere gebroken beat, een funky gitaartje en vleugen seventies die opduiken. Het zacht golvende Refuge krijgt dankzij een effectieve, jazzy gitaarsolo extra smaak mee. Op Say It zijn het weer een rollende piano, een old school beat en eighties gloss die de aandacht trekken.

Zo weet Myles Sanko, zonder in het bijzonder te vernieuwen of te verrassen, een muzikaal weldadig album neer te leggen; rijkelijk gevuld, zonder gemakkelijk effectbejag. Een song als No More Running laat het richting het einde van de plaat nog eens horen: met spaarzame toetsen, een verfijnde beat, een mooie melodieuze wending en een gitaartje dat mooi klein in de mix leeft, brengt Sanko in drie minuten zijn boodschap van zelfrealisatie.

Tekstueel houdt Sanko het relatief eenvoudig en kernachtig. More Than This, met een fijn piano-intermezzo laat zijn drive nog eens horen: ‘I deserve more than the whispers of doubt / More than the fears that keep me without’. Zo stoomt Myles Sanko zichzelf klaar voor nieuwe, beloftevolle tijden. Nieuwe tijden die dankzij de huidige tour, die ook Nederland succesvol aandeed, inmiddels zijn aangebroken.