Het Belgische Muri wordt gevormd door Muriel Boulanger, Eline Flintrop en Jonathan Callens. Het is tekstschrijver Boulanger die de aanzet tot de nummers geeft maar gezamenlijk werkt het drietal de ideeën uit. Muri (niet alleen een verwijzing naar Muriel maar ook naar ‘muri’, Japans voor ‘onmogelijk’) brengt toegankelijke popmuziek die door invloeden uit de jazz en elektronische muziek altijd een experimenteel, verrassend randje heeft.

De ep Omgeef me, die enige tijd geleden het levenslicht zag, werd al aangekondigd door een aantal singles. Golven, met diepe bas en de meest uiteenlopende elektronica tegenover milde, meerstemmige zang, is exemplarisch. Ineens is er een schelle sax. ‘De schaduw haalt me in…’. Muri weet de oren gespitst te houden. Ook de titeltrack is al wat langer bekend. Een geestverruimende mix van old school keyboardklanken, triphop-beats en ijle sferen. Een song over samenzijn, zowel verheven als knoeiend. En dan is daar ineens Dirk De Wachter, de bekende psychiater, die de liefde mooi omschrijft.

Op Net dat onderbreekt Muri prettig kabbelende passages met gebroken, stuiterende fases. Het typeert het trio dat graag wat speldenprikken uitdeelt in de zoete muzieklandschappen. ‘Ik heb zin om net dat te doen wat je niet wilt…’. Op Witte rook, ook een single, schakelt het trio door naar zware, soms bijna dubstep-achtige sferen.

De tweede helft van Omgeef me wordt gevormd door livetracks. Cirkels hinkstapt kalm en prettig voort en laat halverwege nog even een pittige doorstart horen. Live klinkt Muri net zo uitnodigend, intiem en open als in de studio. Zweven is inmiddels ook als live-single gelanceerd. Een song met fraaie omlijsting, een bijzondere mix van machinaal en harmonieus. Wederom Muri ten voeten uit.

Vervormde stemmen en een noise-break maken van P. 105 een opvallende track. De zang is uitbundig en het publiek eveneens. De sfeer verandert hierna. ‘Onder zacht zand zijn wij lang vergeten’, horen we op Weg van jou. Toch is er nog troost. ‘In mijn hoofd sta je stil… Zo is het goed… Daar verbleek je niet…’. Een mooi einde van een smakelijke, onderhoudende en sympathieke ep.