×

Recensie

Roots

13 juni 2010

Mountain Man

Made The Harbor

Geschreven door:

Uitgebracht door: Bella Union

Made The Harbor Mountain Man Roots 3.5 Mountain Man – Made The Harbor Written in Music https://writteninmusic.com

Less is more. Drie woorden om Made The Harbor van Mountain Man te omschrijven. De drie dames (inderdaad, de naam doet anders vermoeden) maken namelijk muziek die goed past in de traditie van de Amerikaanse a capella folk, waarbij hooguit een gitaar voor wat extra begeleiding zorgt. Zelf omschrijven Molly Erin Sarle, Alexandra Sauser-Monnig and Amelia Randall Meath zich als “a creature growing from the mouths of…” Een iets concreter vergelijking is wellicht toch die met de muziek uit de film O Brother Where Art Thou?

De jongedames komen allemaal uit een ander deel van de VS (westen, middenwesten en oosten), maar studeerden alle drie in Bennington, in de staat Vermont, in het noordoosten van de VS. Het was eigenlijk door toeval dat de vriendschapsband is ontstaan. Amelia en Molly kenden elkaar namelijk niet, maar deelden naast een huis ook de pijn van vers liefdesverdriet. Nadat Amelia Molly hoorde zingen in de woonkamer, stormde ze de trap af: Molly moest haar dit ook leren. Het leidde ertoe dat ze het nummer Dog Song (dat ook op de cd staat) zo vaak oefenden, dat Amelie het vervolgens ook haar vriendin Alex kon leren. De lente erop kwamen de drie pas bij elkaar om het nummer voor het eerst samen te zingen. Flink onder de indruk van eigen kunnen, wisten de dames dat hier een band was gevormd: Mountain Man.

Alle drie schrijven ze teksten voor hun muziek, terugkerend thema is vooral de liefde, voor mens, dier en natuur. Made The Harbor telt in totaal dertien tracks. Dat klinkt als heel wat, maar omdat ze gemiddeld net iets langer dan twee minuten duren, is het album toch sneller voorbij dan je zou denken. De cd is opgenomen in een verlaten fabriek, wat een bijzondere sfeer geeft, door de galm soms bijna kerkelijk aandoet. De sfeer is intiem. Op de volgorde van de nummers valt wel wat aan te merken, de wat meer uptempo nummers (voor zover je het woord uptempo in dit genre mag gebruiken) komen rijkelijk laat. Dat maakt het begin toch wat stroef, iets wat met een andere samenstelling dus al voorkomen had kunnen worden.

Die kritiek leidt vervolgens ook tot een twijfel. En wel of de dames ook een heel optreden lang kunnen blijven boeien. Want dát wat dus de kracht is (less is more), zou ook maar zo de valkuil kunnen zijn. Toch laat ik me graag eens overtuigen, dat mijn twijfel compleet ongegrond is.



  1. Buffalo
  2. Animal Tracks
  3. White Heron
  4. Mouthwings
  5. Dog Song
  6. Soft Skin
  7. How'm I Doin
  8. Arabella
  9. Sewee Sewee
  10. Loon Song
  11. Honeybee
  12. Babylon
  13. River