Mooneye
Big Enough
Twee jaar geleden gooide Mooneye grote ogen op de Nieuwe Lichting van Studio Brussel, de Westvlaanse groep rond Michiel Libberecht overtuigde met enkele singles, ik herinner me vooral Bright Lights een duet met Meskerem Mees, een verwante muzikale ziel die eveneens behoorlijk aan het authentieke folkgenre verknocht is, een samenwerking die evenwel in sprankelende pop resulteerde Libberecht trok nieuwe muzikanten aan en werkte de melange van indie pop
Ondertussen is er een volwaardig langspeel debuut, Big Enough dat opende met prachtig rinkelend gitaarwerk. Die door de voortreffelijk opererende gitaartandem Jesse Maes en Guillamme Navarro aangeleverde mooi uitgebalanceerde snarenpartijen duiken wel vaker op. Ze vormen een aangenaam contrast met de wat sombere teksten, Not the One is er zo’n track waarin de melancholie overheerst, die sfeer past wonderwel bij het timbre van Libberecht. De zachte, wat dromerige tenor in Are You Lonely toe weerom met een breed uitwaaierend klankentapijt als achtergrond sleept je moeiteloos mee naar When The Lights Turn Orange en het melodieuze meerstemmige Don’t Ask WhereI’ll Be.
In If We Hadn’t Met wordt de sfeer wat grimmiger en dat heeft niet alleen met nijdige drumroffels en wat snediger gitaarwerk te maken, in het aansluitende Fix The Healer wordt zo naar een huiveringwekkende climax gewerkt.
De songs klinken onveranderlijk sterk melodieus en dat verhult enigszins de niet bepaald beklijvende tekstinhoud. Het is bovenal de bijzonder sfeervolle soundtrack, met puik teamwerk van producers duo Jo Francken en PJ Maertens, die na een eerste beluistering blijft hangen. In het geval van Mooneye volstaat dat ruimschoots.