Molly Nilsson is opgegroeid in Stockholm, Zweden, maar voor haar muzikale ontwikkeling verhuist ze naar Berlijn, waar ze zelfs haar eigen label Dark Skies Association opzette. 2020 ademt in alles het jaren tachtig gevoel uit. De kilte van het Duitsland van voor de val van De Muur, met als thematiek eenzaamheid en onbereikbare liefde. Het idee voor 2020 ontstaat tijdens een overnachting op de luchthaven van Tokyo, waar grote neonletters haar met het magische jaartal toelachen, al druk gaande met de komende Olympische Zomerspelen in het jaar van de rat. Met deze achtergrondgegevens kijk ik in ieder geval anders tegen de tracks aan. Het positivisme ga ik hierdoor meer zien als een roeping tot een eenheid van de wereld. Heel zweverig allemaal, met die mooie boodschap op de voorgrond, een groot We Are The World gehalte.

Toch is het allemaal een stuk maatschappij kritischer dan op het eerste gehoor over komt. Geen luchtig geheel, maar juist een zware bevalling. Every Night Is New is een terugblik naar 30 jaar geleden. De wereld staat aan het begin van het kapitalistische tijdperk, er waren geen zorgen meer, en elke dag sluit af met de nacht, om vervolgens zorgeloos verder te leven. De jaren tachtig waren dood, Viva The Nineties. A Slice Of Lemon is een desperaat liedje over een onbereikbaar persoon. Het blijft echt een vrouwending om over liefdesverdriet te zingen, met daarin de onnodige hoeveelheid aan tranen. Anderzijds kan ik het beoordelen als een ode aan de puberteit, de eerste problemen in een tot volwassendom ontwikkelt meisje. Out Of The Blue (For My Father) lijkt over verlies te gaan, de vader die op een luchthaven afwacht om vervolgens weg te vliegen, kan tevens symbool staan voor het definitieve aardse afscheid van een dierbare.

Your Shyness is eenzaamheid, verbitterd en verlegen jezelf afzonderen, door het dragen van een Kajagoogoo T-shirt met daarop de afdruk van hun grote TOO SHY hitsucces, waarmee je het op een prachtige ironische manier nogmaals benadrukt. Bij Serious Flowers gaat het dagboek uit de jeugd weer open, een hoog ik hou van jou en blijf je trouw gehalte, ook al kies je voor iemand anders, ik respecteer je keuze. Te zoetsappig voor woorden. Zoek die kerel op, en overtuig hem met een passievolle One Night Stand, en laat die vent vervolgens naar je snakken waarna jij juist zegt dat hij niet goed genoeg voor je is. Wat Molly mist in haar bestaan is spanning, en daar ontbreekt het hier ook wel aan. In I’m Your Fan komt de poëet naar boven, met een gedicht in haar handen stalkt ze van een te grote afstand een idool. Een soort van onbereikbare zolderkamer romantiek.

Gun Control is het opzoeken van nostalgische waardes en tot de ontdekking komen dat je als dertiger teveel hebt laten liggen, de levensvraag stellen of je jouw idealen bereikt hebt, en de jeugd het advies geven het anders aan te pakken. Days Of Dust gaat over het verwerken van de zoveelste teleurstelling op relationeel vlak. Een partner die de triestheid van haar leven niet wil delen en ontsnapt uit de gevangenis die Molly Nilsson om zich heen gecreëerd heeft. En dan op het einde is er toch nog sprake van een beetje hoop.

Blinded By The Light is een kleine glimlach, door pessimisme zich niet open durven te stellen aan het dominerende licht om haar heen. Breek af die muur en laat de flikkerende discobol je verblinden, en uitnodigen voor een laatste dans. 2020 is een deprimerend, maar wel realistisch verslag van een jong volwassen vrouw, die terug kijkt op de jaren, en zich probeert uit een midlife crisis te houden. Het verlangen naar een betere evenwichtige toekomst is de kernzin die mij juist het meeste bij blijft. En toch kan ik met veel plezier naar 2020 luisteren. Ook hier roept het nostalgie op, de synthesizers geven perfect de jaren 80 weer. Knap voor een artiest die zelf wat mysterieus over haar leeftijd is, maar rond 1984/1985 geboren is, dus zelf te jong is om deze periode meegemaakt te hebben, maar het wel juist verwoord.