Molly Hatchet is een van de vaandeldragers van het southern rock genre dat vooral in de V.S. en Duitsland veel fans heeft en daarbuiten nauwelijks. Ook in Nederland is het groepje liefhebbers van dit genre klein. Natuurlijk, vrijwel iedereen kent Lynyrd Skynyrd, maar verder? 38 Special, Doc Holiday, The Outlaws… Het zijn namen die we in Nederland zelden of nooit tegenkomen.

De belangrijkste redenen voor het gebrek aan populariteit van het genre zijn vermoedelijk de zelfingenomen teksten over de zuidelijke staten en het gebrek aan muzikale evolutie. Molly Hatchet is geen uitzondering: de muzikale koers van de band is net zo consistent als hun albumhoezen. Leuk voor de liefhebbers omdat ze weten wat ze kunnen verwachten, maar voor anderen een teken van artistieke armoede. Justice klinkt dan ook net zoals voorgaande Molly Hatchet albums en bevat gezapige rockmuziek met soms leuke gitaarsolo’s (zoals in het titelnummer), voorspelbare arrangementen en matige vocalen. De hoogtijdagen van het genre liggen al decennia achter ons en een comeback lijkt er door het magere songmateriaal gewoonweg niet in te zitten.